مثنوی یوسف و زلیخای جامی در برگیرنده استعارات و نمادهای عارفانه است. نسخه پیش رو از این مثنوی به شیوه چاپ سنگی و به خط نستعلیق محمدخان بادشاه در پیشاور به چاپ رسیده است. حاشیه نویسی نقیب احمد صاحب دیوبندی (فاضل، ادیب و شاعر) که در برخی موارد ابیات افغانی را به شیوه فکاهی زینت بخش صفحات ساخته، بر آن افزوده شده است. در ابتدای این کتاب و پیش از آغاز مثنوی، ضمیمه ای بر کتاب زلیخای مولوی میرافضل به نام سؤال و جواب یوسف زلیخا و به قلم میرافضل پیوست شده است.
پته خزانه (گنجینه پنهان) یکی از آثار گرانبهای ملی است که از جمله کتب نفیس و اسناد مهمه زبان پشتو به شمار می رود. این کتاب در سال 1141 و 1142 هجری قمری به امر پادشاه افغانستان شاه حسین هوتک از طرف محمد بن داود خان بن قادر خان هوتک یکی از رجال دربار این پادشاه علم دوست در قندهار تالیف گردیده و تاریخ ادب و پشتو را از سنه 100 تا 1100 هجری قمری در برگرفته و محتوی شرح حال و اشعار 50 نفر از شعرای قدیم و معاصر آن مولف ارجمند می باشد
تکنیک هنر چاپ سنگی بعد از ورود از اروپا به ایران، رونق خوبی داشته است؛ به گونهای که عباس میرزا نایبالسلطنه در حدود 150 سال پیش جهت بازدید و آشنایی با این فن میرزاجعفر تبریزی را به مسکو اعزام نمود، این میرزاجعفر با هوش و درایت ذاتی روش کار را فراگرفت و با خود ابزار و ادوات مربوط به چاپ سنگی را به تبریز آورد و پابهپای ملل صاحب مطبعه آن روز در ایران هم تحولی در این هنر به وجود آورد و در شهر تبریز با روش چاپ سنگی به تکثیر کتاب همت گماشت. در این کتاب مباحثی درباره چاپ سنگی از قبیل تاریخچه چاپ سنگی، سنگهای مخصوص سنگ چاپ، نگارش و آمادهسازی سنگ چاپ، روش انتقال تصویر به سنگ و ... آورده شده است.
گلستان ( تالیف ۶۵۶ هجری) از آثار شاعر و نویسندهٔ پرآوازه ایرانی سعدی شیرازی و به باور بسیاری، تاثیرگذارترین کتاب نثر در ادبیات فارسی است. این کتاب که در یک دیباچه و هشت باب و به نثر مُسَّجَع نگاشته شده است مجموعه ای از نوشتههایی اغلب کوتاه و در بر گیرنده پندهای اخلاقی است. هماکنون، بیشتر گزارهها و ابیات گلستان به شکل ضربالمثل به گفتار ایرانیان راه یافته است. نسخه پیش رو که در پیشاور پاکستان به چاپ رسیده است توسط مولوی نقیب احمد دیوبندی (احمد صاحب) تصحیح و حاشیه نویسی شده است. متن این کتاب به خط نستعلیق بوده و با استفاده از کادر بندی و بهره گیری از دو قلم ریز و درشت، متن و حواشی اثر مجزا گشته اند. از مصحح مذکور اطلاعی در دست نمی باشد جز اینکه در سال 1335 ه.ش نسخه ای از بوستان را نیز در پیشاور حاشیه نویسی نموده است.