نعمت الله ذکائی بیضایی متخلص به ذکایی در سال 1283 ش در شهرستان آران در خانواده ای ادیب و شاعر به دنیا آمد. با مرگ پدرش در دوران طفولیت، مسئولیت تربیتش به مادر و برادر بزرگش که در آن زمان شاعر بوده محول می شود. همزمان با تأسیس مدرسه معرفت در آران، دوره ابتدایی را در آنجا سپری کرد و بعد به مدرسه علوم دینی نزد مرحوم ملاآقا حسین دربندی برای فراگرفتن مقدمات عربی و فقه رفت. در هفده سالگی برای تدریس در مدرسه معرفت دعوت شد. پس از چند سال تدریس در سال 1306 برای ادامه تحصیل به تهران آمده و بعد از پایان دوره متوسطه و دوره آموزشی ثبت اسناد و املاک، به استخدام رسمی وزارت دادگستری درمی آید و بعهدها با گذراندن دوره مدرسه عالی قضایی دادگستری مدرکی معادل ارزش لیسانس اخذ می کند. کتاب های طلیعه آثار انجمن ادبی طهران، 48 تن از شعرای معاصر و تذکره خوان نعمت آثار دیگر بیضایی است که در انجمن های ادبی به چاپ رسیده. وی مجموعه شعری مشتمل بر شش هزاربیت شعر دارد که دوهزار بیت آن در کتاب ید بیضاء گردآوری شده است و الباقی در مجموعه دیگری منتشر خواهد شد. این کتاب در سال 1357 توسط چاپ آذربادگان به زیور طبع آراسته شد.

منابع مشابه بیشتر ...

65d0aeafc0ff8.jpg

کتاب سیمای شاعران: شرح حال و نمونه آثار شعرای نامی ایران از قدیمیترین ایام تا عصر حاضر

صابر کرمانی

سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.

65b7c4242d64e.jpg

پروا مکن که رویا ببینی

مارگوت بیکل

برای ترجمه اشعار، شعرها به تمامی از متن اصلی آنها به زبان آلمانی به فارسی برگردانده شده است. شیوه مترجم بدانگونه بوده است که جوهر کلام شاعر در قالب شعر فارسی ریخته شود. و این او را ناگزیر کرده که ضمن وفاداری به متن اصلی تغییراتی را متناسب با شعر فارسی بپذیرد. زیرا اگر شعر شاعران غیرفارسی را عینا واژه به واژه به فارسی برگردانیم چیزی خواهد شد خشک و چه بسا که زیبایی کلام شاعر و گاه حتی خود مفهوم نیز در ترجمه رنگ خواهد باخت...