کتابخانه مجازی ادبیات

سی فصل حضرت قطب‌العارفین شیخ فرید‌الدین عطار نیشابوری با مقدمه و شرح‌حال و تصحیح و مقابله با نسخ متعدده به اهتمام تقی حاتمی و خرج کتابخانه مرکزی به طبع رسید.

مثل‌ها و تمثیل‌ها از زمان‌های بسیار قدیم وارد ادبیات فارسی یعنی نظم و نثر ادبی شده است. به طور کلی همه شاعران، حتی آنهایی که گمنام بوده‌اند، در شعرهای خود از مثل‌ها و تمثیل‌ها استفاده می‌کردند و آنها را در آثار خود به کار می‌بردند. در ادبیات فارسی و فارسی‌زبان دوره کلاسیک به مثل‌ها و تمثیل‌های بسیاری برخورد می‌کنیم که وارد ادبیات شده است. مثل‌ها و تمثیل‌ها از قرن شانزدهم میلادی به بعد در مجموعه‌های جداگانه جمع‌آوری و منتشر شده است. در این کتاب خالق کوراغلی مثل‌ها و تمثیل‌های فارسی را به روسی برگردانده و ناشر آنها را به دو زبان فارسی و روسی برای استفاده زبان‌آموزان روسی منتشر کرده است.

در این مقاله، چهار قطعه تاکنون منتشرنشده از مجموعه دست‌نویس‌های مانویِ بازیافته از تورفان با شناسه M409b، M1206، M7380، و M1571a که در فرهنگستان علوم براندنبورگ (برلین) نگهداری می‌شود قرائت، ترجمه، و تفسیر شده است. این قطعات، که مشتمل بر الفبای مانوی با ترتیب ابجدی‌اند، در واقع برای نوآموزان سغدی، که قصد داشتند شعرِ بیت‌دارِ پارتی تصنیف کنند، نوعی دست‌نامه آموزشی بوده‌اند. در این پژوهشِ کاملاً نو، به نظام ابجدی متن‌های مانوی و علت وجود برخی از نویسه‌های غیر ابجدی، به‌ویژه علت وجود حرف (پس از قرشت)، در فهرست‌های الفبایی پرداخته شده و فنون کاتبان برای آموزش شاگردان تجزیه و تحلیل شده است. در پیوست، دست‌نویس مانویِ نویافته‌ای از نیشابور، که همانند قطعات تورفان دست‌نامه‌ای آموزشی بوده، بررسی شده است.