کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب حاضر به مناسبت ششمین سال تاسیس صدای آمریکا به زبان فارسی این مجموعه خواندنی را که متضمن گفتارهایی از برنامه های متنوع صدای آمریکاست به عنوان ارمغان نوروزی به شنوندگان صدای آمریکا تقدیم کرده است

موضوع کتاب بدایه العربیه دوره صرف و نحو زبان عربی برای سال اول دبیرستانهاست که مطابق برنامه جدید وزارت فرهنگ در سال 1334 توسط محمدتقی کمال تالیف شده است

بررسی معنا و راه دستیابی به آن، همواره از دیدگاه‌هایی مختلف، مورد ‏توجه قرار گرفته و هر‏کس از ‏دید خود، بدان پرداخته است. در دانش زبان‌شناسی نیز جوانب معنایی، از جهاتی گوناگون بررسی شده است. از یک نظر می‌توان معنا را در سه سطح بدین شرح بررسی کرد: معنای کار‏کرد، معنای قاموسی و معنای اجتماعی. در این مقاله، عواملی را تحلیل کرده‌ایم که در دست‌یابی به معنا، نقشی تعیین‌کننده دارند و معنای کار‏کرد نامیده می‌شوند. افراد این مجموعه با‏اینکه وجود مستقل ندارند، به‏‌واسطه نقشی که در سخن ایفا می‌کنند، در دریافت معنا اثر می‌گذارند و این نقش، معنای آنها به شمار می‌رود؛ هر‏چند افراد مجموعه، مانند دیگر واحد‏های زبان، معنایی مستقل نداشته باشند. در این مقاله آوا‏ها، حروف، هجا‏ها، واحد‏های زبر‏زنجیری، قالب‌های صرفی و ساختار‏های نحوی را بررسی کرده‌ایم که هر‏یک به‏ سبب کار‏کرد ویژه خود در کلام، مخاطب را در فهم مقصود گوینده یاری می‌دهند.

يکي از معتبرترين منابع ادبيات مردمي فارسي، کتاب امثال و حکم دهخدا با بيش از سي هزار مثل، حکمت، اصطلاحات، کنايات، اخبار و احاديث است که حاصل مطالعات و پژوهش‌هاي بي‌وقفه اوست و از پشتکار، قدرت حافظه، استعداد و حضور ذهن وي حکايت دارد. مراجعه به اين کتاب هر خواننده‌اي را شگفت‌زده مي‌کند. بويژه که در زماني گردآوري شد که امکانات رايانه‌اي و راه‌هاي مجازي تحقيق و موتورهاي جست و جو، وجود نداشت. اما براي خدمت به صاحب اين کتاب گران‌سنگ، جا دارد به رفع نقايص آن، همت گمارد. از جمله اين نقص‌ها، خلط مدخل‌هاي امثال از نظر موضوعي، آوردن امثال عربي بدون مرجع و مصدر و عدم تطبيق امثال فارسي و معادل عربي آنهاست. در اين مقاله، برآنيم گوشه‌اي از اين مهم را انجام داده، برخي امثال فارسي و معادل‌هاي عربي آنها را مورد مداقه و نقد قرار دهيم. در ضمن، امثال عربي وارد شده در مقاله مستندسازي شده است. علت اصلي که موجب شده دهخدا در انتخاب معادل به خطا رود اين است که دهخدا در بسياري موارد، فقط موضوع امثال را در نظر گرفته و از کاربرد آنها غفلت نموده است. علل ديگري نيز وجود دارد، از جمله: ـ فقط گوشه‌اي از داستان مثل را مد نظر قرار داده است، ـ در تشخيص موضوع امثال دچار اشتباه شده است، ـ فقط بخشي يا کلمه‌اي از مثل را مدنظر داشته است.