نخستین کنگره تحقیقات ایرانی در شهریور سال 1349 و به همت دانشکده ادبیات و علوم انسانی و کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران و به ریاست سید حسین نصر و دبیری ثابت ایرج افشار برگزار گردید. این کنگره دارای 11 محور به این شرح بود: تحقیقات ادبی ایران دوره اسلامی، تاریخ و جغرافیای دوره اسلامی، زبانشناسی و لهجه های ایرانی، دستور زبان فارسی، باستان شناسی و هنر، تاریخ و جغرافیای پیش از اسلام، دین و عرفان و فلسفه، علوم قدیم ایرانی، ادبیات معاصر ایران، مردم شناسی و فرهنگ عامه و کتاب شناسی و نسخه شناسی . پس از برگزاری نخستین کنگره علاوه بر انتشار شماره مخصوص مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی و مجله ایرانشناسی، تعدادی کتاب و نشریه دیگر نیز به یادگار نخستین کنگره تحقیقات ایرانی منتشر شد و چندین نمایشگاه عکس، کتاب و باستانشناسی نیز در دانشکده ادبیات گشایش یافت. کتاب پیش رو که جلد دوم از این مجموعه سه گانه است به کوشش غلامرضا ستوده در سال 1353 و با محوریت تحقیقات ادبی دوره اسلامی، تاریخ و جغرافیای دوره اسلامی و ادبیات معاصر ایران به چاپ رسیده است.
جُنگ اصفهان که آن را حلقه اصفهان نیز مینامند، یک حلقه ادبی است که در آغاز دهه 1340 خورشیدی توسط تعدادی نویسنده جوان و نو اندیش در اصفهان پایهگذاری شد. هستهُ اصلی اصحاب جنگ به ترتیب الفبا اینها بودند: محمد حقوقی، اورنگ خضرایی، روشن رامی، رستمیان، جلیل دوستخواه، محمد کلباسی، هوشنگ گلشیری و احمد گلشیری. این دفتر شماره هشتم از مجله جنگ اصفهان است که در سال 1349 منتشر شده است
جُنگ اصفهان که آن را حلقه اصفهان نیز مینامند، یک حلقه ادبی است که در آغاز دهه 1340 خورشیدی توسط تعدادی نویسنده جوان و نو اندیش در اصفهان پایهگذاری شد. هستهُ اصلی اصحاب جنگ به ترتیب الفبا اینها بودند: محمد حقوقی، اورنگ خضرایی، روشن رامی، رستمیان، جلیل دوستخواه، محمد کلباسی، هوشنگ گلشیری و احمد گلشیری. این دفتر شماره هفتم از مجله جنگ اصفهان است که در سال 1347 منتشر شده است
کتاب هزار و یک حکایت یکی از تالیفات مرحوم خلیل خان ثقفی است. ایشان در پاریس به مطالعه کتب مختلفی از آثار نویسندگان عربی، مراکشی، الجزایری، فرانسوی، ژاپنی، چینی، انگلیسی، آلمانی که حکایات را نوشته بودند نمود و مصمم گردید که با اطلاعات شخصی حکایات مختلفی را بهم درآمیزد و اندک اندک آنرا تا پانصد حکایت درآورد ولی با فرصتی که در مدت یک سال بدست آورد و شور و ذوقی که پیوسته در تدوین کتاب از خود ابراز می نمود کم کم حکایات گردآورده او از یک هزار تجاوز نمود و نام آنرا هزار و یک حکایت نهاد و پس از بازگشت به میهن حک و اصلاح مختصری نمود و نام آنرا هزار و یک حکایت نهاد و منتشر نمود...
از نخستین آثار نظم و نثر فارسی تا زمان حاضر، رسم و روش بسیاری از شاعران و نویسندگان و دانشمندان این بوده است که در صدر دیوان و در مقدمه کتاب منثور یا اثر علمی خویش شکر و سپاس ایزد متعال را به جای آورده و سخنانی پرورده و شیوا در حمد و تسبیح خدا به رشته نظم یا در سلک عبارت کشیدهاند. سپس به ستایش پیامبر اکرم پرداخته و با همان کلام متین و مزین به صنایع لفظی، بر بنیان قرآن و مضمون احادیث، در شأن و منزلت و مقام پیامبر داد سخن دادهاند. این کتاب شامل تحمیدیههای قرن هشتم تا پایان قرن دهم در متون نظم و نثر فارسی است.