کتابخانه مجازی ادبیات

سخن و سخنوران، کتابی است نوشتهٔ بدیع‌الزمان فروزانفر در شرح احوال و نقد و سنجش آثار ۵۵ تن نامورترین شاعران پارسی‌گوی قرن‌های سوم تا ششم هجری. سخن و سخنوران اولین بار در سال‌های ۱۳۰۸ و ۱۳۱۲ در تهران به چاپ رسیده‌است.

کتاب بدیع القرآن تالیف ابن ابی الاصبع مصری متوفای سال 656 ه. یکی از ارزشمندترین کتابهایی است که اعجاز قرآن کریم را از نظر بلاغت و شیوایی بیان که به "اعجاز بیانی" معروف است، مورد بررسی قرار داده، و حقا "ناتوانی بشر را از آوردن مثل قرآن" به ثبوت رسانیده است. مولف نه تنها اسلوبهای زیبا و بی مانند تعبیرهای قرآنی که مورد بررسی دانشمندان پیش از خود بوده، با دقت و امعان نظر بیان داشته، بلکه خود نیز تعداد 33 نوع از انواع بدیع قرآن را باداع نموده، و به آخر کتاب افزوده است. این کتاب را مقدمه ای از مصحح مرحوم"حفنی محمدشرف" زینت بخشیده است، مصحح در این مقدمه به نوبت خود آنچه در توان داشته در تبیین آغاز بحثهای بیانی قرآن کریم قرو نگذاشته و خلاصه ای از مراحل تحول و پیشرفت شناخت اعجاز بیانی را تقدیم داشته است.

ابلیس در ادیان و مذاهب مختلف، چهره‌ای استثنایی دارد و چنان در پرده ابهام و اوهام فرو رفته است که هنوز،کشف ماهیت وجودی وی، جزو مشکلات اهل تحقیق ـ به ویژه اصحاب دین و عرفان و فلسفه ـ می‌باشد. درباره این شخصیت جنجالی و اسرارآمیز، در طول تاریخ، مطلب و نظرات‌ گوناگونی بیان شده و مخالفان و موافقان بسیاری در خصوص سرکشی‌ها و گستاخی‌های وی سخن گفته‌اند. گروهی از فضلا و دین مداران، او را به‌ جهت عدم متابعت از فرمان الهی محکوم و سرزش کرده‌اند و پاره‌ای از عرفا و متفکران به توجیه نافرمانی وی پرداخته‌اند. در این مقاله، شخصیت‌ ابلیس در چند کتاب معتبر که از آثار جاویدان ادبیات ایران و انگلیس و ایتالیا است، مورد بررسی قرار گرفته تا از دیدگاه‌های مؤلفان و پدیدآورندگان آن آثار، درباره این موجود مرموز و هزارچهره آگاهی‌ حاصل شود.