نویسنده این منظومه مولانا کمالالدین بنائی (فوت 918 هـ) مولد شهر هرات است و چون پدرش معمار بود، بنا بر آن این تخلص اختیار کرد و چون ذاتش در اصل قابل بود، در اکثر فنون گوی مسابقت از قران ربوده و بنیان فضایلش عیان شده بود. مثنوی بهرام و بهروز که نام اصلی آن «باغ ارم» است، یک مثنوی جالب و کمیابی است که حاوی داستان بهرام و بهروز اثر مولانا کمالالدین بنائی است که در چند غزل «حالی» تخلص نموده است. نسخه خطی این مثنوی در 21 برگ و یک صفحه که جمعا 41 صفحه میشود، با خط نستعلیق شکسته نوشته شده، مصور است و از روی نسخهای که در کتابخانه بادلیان است گلچین شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
رستم و اسفندیار برجستهترین، نیکترین و مهمترین پهلوانان شاهنامهاند؛ از اینرو برخورد این دو یل از وزن و حساسیت خاصی برخوردار است. اسفندیار شاهزادهای جوان است، با چشم به تختی که شایستگی آن را دارد. او برخلاف گشتاسب، نه یک موجود آزمند و متزلزل و فریبکار، بلکه دلاور شکستناپذیر و مقدسی اس تکه برای نیکترین دینها و اندیشهها شمشیر زده است. رستم در مقابل او، پهلوان قرون و ابرمردی است که تبلور تکاپو و رنج مردانه یک تبار است. در این کتاب افزون بر مقدمه، سه مقاله پیرامون رستم و اسفندیار و همچنین متن آن از روی نسخه شاهنامه چاپ مسکو آمده است.