از میان سه اثر هنری ادبیات، نقاشی و موسیقی کدام یک انسان را بیشتر تحت تأثیر میگذارد؟ با وجود تفاوت، بین آنها وجوه مشترکی هم وجود دارد، نویسنده، نقاش و آهنگساز هر سه با زبان خاص خود در مورد موضوعی سخن گفتهاند. درک موسیقی برای همه مساوی نیست، انسان بوسیله حواس خمسه خود با عالم خارجی مربوط میشود. بوسیله این حواس «هنر» در روح انسان نفوذ میکند و انسان برای برخورداری از فضیلت آدمیت باید روح خود را تربیت و تعالی بدهد.
بانو اطرایی از معدود هنرمندانی است که دارای مدرک درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. ایشان در زمینه ی معرفی و شناساندن ارزشهای موسیقی اصیل ایران خصوصا ردیف ها و دستگاه های موسیقی ملی و سنتور نوازی معاصر و همچنین آثار و اندیشه های بزرگانی چون پایور و صبا سال ها تلاش نموده و تالیفات و مجموعه آثار ارزشمندی را به جامعه موسیقی کشور تقدیم داشته است.
کتاب ماهور مجموعهای از مقالات موسیقی بود که نخستین جلدش در تابستان 1370، دومین جلدش در بهار 1371 و سومین جلد آن در زمستان 1372 منتشر شد. حسین دهلوی، علی تجویدی، مصطفی پورتراب، فرهاد فخرالدینی، ساسان سپنتا و حسین علیزاده از نویسندگان مقالات کتاب ماهور بودند.
در آن روزگاران که بشر طبیعت و پدیدههای آن را میپرستید برای هر یک از آن پدیدهها، نیرویی قائل بود و برای جلب رأفت این نیروها، مراسمی بجا میآورد و به پایکوبی و سرودخوانی میپرداخت. مضمون این سرودها یا درباره زمین و آب و درخت و آسمان و خورشید و ماه بود و یا در زمینه کار و ابزارهای کار دورمیزد. بعدها با پیدایش دین، خدا و فرستادگانش موضوع و مضمون ترانهها و سرودهای مذهبی قرار گرفتند. معتقدات مذهبی حتی در ترانههایی که مادران و دایهها در گوش کودکان شیرخواره میخواندند نیز جای باز کرده است. موسیقی درآغاز کار، در همه جای دنیا با مذهب آنچنان رابطه و پیوستگی داشته است که معمولاً نخستین فصلهای کتابهای تاریخ موسیقی بدین مبحث اختصاص داده میشود. برای بشر اولیه، موسیقی و هر آنچه صوت و وزن بود، معرف قدرتهای ماوراء الطبیعه و آسمانی تلقی میشد. نزد همه اقوام تظاهرات موسیقی در مراسم مذهبی و جادویی بوده و موسیقی رکن اسای این گونه مراسم دسته جمعی به شمار میآمده است. هنوز هم برای برخی از اقوام و قبایل، موسیقی و رقص منحصراً جنبه مذهبی دارد.