5838be3f9c5db.jpg

فرهنگ و هنر ایرانی در سمرقند و بخارا

مکان چاپ: تهران ناشر: فرهنگ سبز تاریخ چاپ: ۱۳۸۹ هجری شمسی تیراژ: ۲۰۰۰ نوبت چاپ: اول زبان: فارسی

ازبکستان در آسیای مرکزی و در مجاورت جاده تاریخی ابریشم، شامل شهرهای باستانی و تاریخی زیادی است و سمرقند، بخارا، تاشکند و خوارزم از مهم‌ ترین و قدیمی ‌ترین شهرهای این سرزمین هستند. ساکنان اولیه این سرزمین، ایرانی ‌تبار بودند. در سده دهم میلادی، ازبکستان جزئی از قلمرو سامانیان بوده است. در همین زمان نخستین شاعران پارسی زبان، ادب فارسی را در شهرهایی چون سمرقند و بخارا پایه گذاری کردند. یکی دیگر از نقاط عطف ماوراء النهر، شکل گیری و گسترش طریقه های گوناگون تصوف در آن سامان است. مطالب این نوشتار حاصل سفر دوماهه سید احمد سیدمرادی در سال 1376 به ازبکستان است که در سال 1388 تنظیم گشته است. مطالب کتاب پیش رو در پنج فصل با عناوین: خاطرات سمرقند و بخارا، تاریخ، فرهنگ و هنر ایرانی در سمرقند و بخارا ( در دو بخش مرور تاریخ و شخصیت های تاریخی فرارود) ، ادبیات و فرهنگ ایرانی در ماوراء النهر، ادیان و مذاهب در ازبکستان و تصوف در آسیای میانه تدوین شده است.

منابع مشابه بیشتر ...

658af68446372.jpg

مذکّر احباب (ادب و فرهنگ فارسی در قرن دهم هجری)

حسن خواجه نقیب الاشراف بخاری

مذکر احباب، کتابی است به زبان فارسی نوشته سید حسن خواجه نقیب الاشراف بخاری ‌ که به شرح حال ۲۹۲ تن از شاعران ، سلاطین ، صوفیان و عالمان و خویشاوندان مؤلف که در ماوراءالنهر می‌زیسته‌اند می‌پردازد. آقای احمد گلچین معانی سال اتمام این تذکره ۹۷۴ ق را دانسته است. به گفته مصحح سال ۹۷۴ ق. به لحاظ سال اتمام نخستین تحریر تذکره قابل قبول است؛ اما این سال را نباید به عنوان سال اتمام صورت نهایی کتاب تلقی کرد، چرا که مولف از ۹۷۴ تا ۱۰۰۵ ق. پیوسته به تذکره اش نظر می‌انداخته و مطالبی را می‌پیراسته و نکاتی را به تذکره اش می‌افزوده است. مصصح سپس دلایل خود را بر این که سال ۹۷۴ ق. سال اتمام صورت نهایی کتاب نیست، ارائه می‌کند. انگیزه مولف از نگارش این اثر، اجابت خواسته برخی از دوستان و برادران بوده که از وی خواسته‌اند، اسامی برخی از فضلا را در تذکره‌ای گردآورد تا یادشان ماندگار شود. کتاب مشتمل بر یادداشت و نیز مقدمه‌ای مبسوط به قلم مصصح آقای نجیب مایل هروی، دیباچه‌ای به قلم مولف، یک مقاله و چهار باب و یک خاتمه است. مقاله خود مشتمل بر دو رکن و هر یک از دو رکن مشتمل بر دو فصل می‌باشد. باب اول تا چهار م کتاب نیز هر یک مشتمل بر چهار فصل است. این کتاب یکی از مهم‌ترین منابع ادبی، تاریخی مربوط به ماوراءالنهر در قرن دهم هجری است. اطلاعات تاریخی- فرهنگی جالبی درباره دربار ازبکان ، شیبانیان و خانان خیوه و خوارزم در آن مندرج است. در دیباچه کتاب، مولف به تعریف شعر و بیان شرافت آن و نیز انگیزه خود از نگارش این کتاب پرداخته و ترتیب مطالب کتاب را بیان می‌دارد. رکن اول از مقاله کتاب به بیان احوال سلاطین چنگیزخانی (شیبانی) ضمن دو فصل اختصاص یافته است: در فصل اول از سلاطین چنگیزخانی که وفات کرده‌اند، یاد می‌شود. نظیر: ابوالفتح محمد شیبانی ، عبیدالله شیبانی ، رستم بهادرخان و... و در فصل دوم از سلاطینی که در زمان مولف در قید حیات بوده‌اند، یاد می‌شود. نظیر: ابوالفتح سلطان سعیدخان ، دوست محمد سلطان و...در فصل اول از رکن دوم که به شرح حال سلاطین جغتایی اختصاص یافته، سلاطینی که رحلت کرده‌اند، معرفی می‌شوند. نظیر: ظهیرالدین محمد بابرپادشاه، محمد همایون پادشاه، ابراهیم میرزا و... و در فصل دوم دو تن از سلاطینی که در زمان مولف در قید حیات بوده‌اند، معرفی می‌گردند که عبارتند از: سلیمان شاه میرزا، میرزا ابوالقاسم. باب اول از چهار باب کتاب به معرفی گروهی که مولف ایشان را درک نکرده و از دنیا رفته‌اند، باب دوم به معرفی گروهی که وی ایشان را درک کرده و از دنیا رفته‌اند، باب سوم به معرفی کسانی که مولف آنان را درک نموده و تا زمان وی نیز در قید حیات بوده‌اند و باب چهارم به شرح حال کسانی که مولف ایشان را درک ننموده و لکن در زمان مولف هنوز در قید حیات بوده‌اند، اختصاص یافته است. مولف ذیل نام هر یک از افراد، به معرفی اجمالی پرداخته و نمونه‌ای از نظم ایشان را ذکر می‌کند. در خاتمه نیز مولف از نیاکان و پدران و عموها و دایی‌های خویش یاد می‌کند و نمونه‌ای از شعر ایشان را یادآور می‌شود.

64f08f0f56ae1.jpg

تاریخ تصوف در کردستان‌

محمد رئوف توکلی

در این کتاب، نخست ادیان باستانی کردها معرفی می‌شود، سپس شرحی از فرقه‌های مختلف صوفیه فراهم می‌آید .معرفی بنیان گذاران و آداب طریقت فرقه‌های"قادریه"، "نقشبندیه" و "حقه" از دیگر مطالب کتاب است .