پدرم دو سال قبل از مرگش چمدانی کوچک به من داد که پر بود از کاغذ و دفترهایش. مثل همیشه با لحنی شوخ و بشاش گفت که میخواه پس از مرگش، آنها را بخوانم. با کمی خجالت گفت: «یگ نگاهی به اینها بینداز و ببین چیز به درد بخوری بینشان هست یا نه. شاید بعد از من انتخاب کنی و منتشر کنی. در دفتر کارم، بین کتابها بودیم. پدرم مثل کسی که بخواهد از شر باری عذابآور خلاص شود، اینور و آنور میرفت و پی جایی میگشت که چمدانش را بگذارد. بعد چیزی را که دستش بود بیسروصدا در گوشهای دور از دید گذاشت. به محض این که این لحظات فراموشناشدنی که هر دومان را خجالتزده کرده بود به سر آمد، هر دو به نقشهای همیشگیمان، به نقش شخصیتهای شوخ و مسخره کن و آسانگیر برگشتیم و احساس راحتی کردیم. مثل همیشه درباره آب و هوا، زندگی، مشکلات پایانناپذیر سیاسی ترکیه و بی آنکه زیاد ناراحت شویم درباره نقشههای پدرم حرف زدیم که اغلب شکست میخوردند.
سخن و سخنوران، کتابی است نوشتهٔ بدیعالزمان فروزانفر در شرح احوال و نقد و سنجش آثار ۵۵ تن نامورترین شاعران پارسیگوی قرنهای سوم تا ششم هجری. سخن و سخنوران اولین بار در سالهای ۱۳۰۸ و ۱۳۱۲ در تهران به چاپ رسیدهاست.
کتاب روش تحقیق تالیف ابوالحسن بنی صدر متن سخنرانی است که در سوم اسفند 1357 در دانشگاه صنعتی ایراد شده است.