تصريف يکي از پديدههاي مهم زباني به شمار ميرود که به رغم اهميت آن در نزد پژوهشگران غربي، در زبان فارسي چندان مورد توجه محققان قرار نگرفته است. شايد علت اين امر را بتوان در اين واقعيت جست و جو نمود که زبان فارسي امروز از لحاظ ردهشناختي، تصريفي محسوب نميشود. اما نگارنده بر اين باور است که بررسي فرايندها و نشانههاي تصريفي به جا مانده در فارسي امروز، ميتواند در روشن کردن بخشهايي از نقاط تيره صرف اين زبان موثر باشد. بر اين اساس، مقاله حاضر به معرفي تصريف و مشخصههاي تصريفي در زبان فارسي امروز اختصاص يافته است. در اين راستا، پس از مقدمه و معرفي موضوع، ديدگاههاي برخي از مهمترين پژوهشگران غربي، و نيز برخي از پژوهشهاي پيشين در زمينه تصريف فارسي ذکر ميشود و در ادامه نيز مشخصههاي تصريفي مربوط به اسم، فعل، صفت و قيد در زبان فارسي مورد بررسي قرار ميگيرد و طبقهبندي نويني از اين مشخصهها به دست داده ميشود که مبتني بر رويکردي پيوستاري به عناصر زباني است. يکي از هدفهاي اين مقاله،تاکيد بر اين نکته است که براي تحليل دادههاي تصريفي فارسي بايد به ويژگيهاي زباني آنها توجه کرد و نميتوان کاملا به انگارههاي طرح شده از سوي زبانشناسان غربي استفاده نمود.
مسئله واژهسازی و گزینش واژههای فارسی در برابر واژههای بیگانه سالهاست که مورد توجه ایرانیان قرار گرفته است. این کتاب تلاشی است در جهت هموارتر کردن این راه نهچندان هموار. ساختمان واژه را در بخشی از دستور زبان بررسی میکنند که صرف (ساختواژه) خوانده میشود. ساختمان واژه دارای دو لایه تصریفی و اشتقاقی است که مطالعه آنها صرف تصریفی و اشتقاقی نامیده میشود. هدف اصلی این کتاب مطالعه ساخت اشتقاقی واژههای فارسی است و نه ساخت تصریفی آنها.
تصریف یکی از پدیدههای مهم زبانی است که پژوهش درباره آن در حوزه زبان مازندرانی، جز بهگونهای مختصر و یا در حاشیه مباحث دیگر صورت نپذیرفته است؛ درحالیکه این نوع پژوهش، برای روشنکردن نقطههای تاریک صرف این زبان، ضروری مینماید. در این راستا، در مقاله حاضر توصیف و بررسی ویژگیهای تصریفی زمان، شخص و شمار را در فعلهای بسیط مازندرانی مبنای کار خود قرار دادهایم. پس از توضیحی مختصر درباره فرایند تصریف و مفاهیم بنیادین آن، این سه ویژگی و شیوههای تبلور آنها را شناسایی کردهایم و از این رهگذر کوشیدهایم مسائل مبهم و شبههناکی چون پسوند مصدرسازِ /essen/، کیفیت شناسهها، کیفیت پیشوندهای تصریفی و تغییرهای آوایی حاصل از افزودن این وندها در ستاک فعل و همچنین چگونگی تصریف گذشته نقلی را روشن کنیم.
تهیه و تدوین فرهنگ، که از قدیمترین فعالیتهای زبانی است، امروز در سراسر دنیا با استفاده از روشهای علمی انجام میشود؛ اما فرهنگنویسی در ایران هنوز هم بیشتر متأثر از شیوه سنتی است و با معیارهای جهانی تناسب چندانی ندارد. در مقاله حاضر میکوشیم تا، با اتکا به مباحث و مبانی زبانشناسی، روش علمیتر و معتبرتری برای تدوین فرهنگ ارائه کینم. به این منظور، پس از ذکر مقدمه و ارائه نظریات برخی از پژوهشگران درباره ارتباط زبانشناسی و فرهنگنویسی، به نقش زبانشناسی در مراحل مختلف تدوین فرهنگ و تهیه بخشهای گوناگون آن پرداخته میشود.
در سایت یاهو، در بخش «Yahoo!groups»، گروهی با عنوان «lexicographylist» وجود دارد که اطلاعات مختلف و متنوعی در مورد مباحث فرهنگنویسی ارائه میدهد و پیوندهای مرتبط با آن را به علاقهمندان معرفی میکند. اعضای این گروه از طریق ایمیل به بحث و تبادلنظر در مورد مسائل و موضوعات فرهنگنویسی میپردازند. تمام علاقهمندان، به ویژه افرادی که در زمینه فرهنگنویسی و پژوهشهای مربوط به واژگان زبان فعالیت میکنند، میتوانند، با عضویت در این گروه، در این بحثها شرکت کنند و ازاطلاعاتی که در مورد جنبههای مختلف فرهنگنویسی، مانند روابط واژگانی، نرمافزارهای فرهنگنویسی، مشکلات تألیف فرهنگ و جز آن، ارائه میشود استفاده کنند. در این گروه، همچنین مهمترین و جدیدترین کتابها و مقالهها در زمینه فرهنگنویسی از طریق ایمیل به اعضا معرفی میشود.