در سال 1877 میان آثار بزرگ هنرمندان سالون مجسمه‌ای دیده میشد که صاحبش آنرا از بروکسل همراه آورده بود. درباره این مجسمه گفتگوهای فراوانی در گرفت و با مخالفت شدید اساتید هنر مواجه گشت. میگفتند این کار تقلید کورکورانه و نابجائی از موازین طبیعی است که در آن اصول آکادمیک رعایت نشده است. حقیقتی بود که در اثر رودن اصول و قواعد معمول آکادمیک آنگونه که مقبول طبع اساتید کهنه پرست بود رعایت نشده بود، زیرا یکی از بزرگترین پیکر تراشان قرن نوزدهم استاد ندیده استاد صدر مدرس شد و در شاهراه هنر چنان بی‌باک و جسور را سپرد و چنان نبوغ و استعدادی از خود نشان داد و شاهکارهائی بجای گذاشت که تا فروغ ذوقی میتابد و دیده هنر پروری بجهان بیناست، آثار خلاق و شاهکارهای با عظمت او در صحنه جهان هنر چون مرواریدی صاف و درخشان خواهد درخشید.