نيستانگاري راوي در بخش اول بوف کور و وجوه تشابه آن با نيستانگاري نيچه، موضوعي است که پيشتر، نگارندگان مقاله آن را بررسي کردهاند. در عين حال که پيروي راوي از نيچه در اين اثر هدايت انکارناپذير است، اين نيستانگاري با آنچه نيچه آن را «نيستانگاري فعال» مينامد و در عملِ «زرتشت» متجلي ميشود، تفاوت زيادي دارد. وجوه تمايز راوي را از زرتشت ميتوان در بخش دوم بوف کور ـ که در واقع بخش عملي نيستانگاري اين کتاب است ـ مطالعه و بررسي کرد. اين مقاله به معرفي وجوه تمايز و افتراق «زرتشت» و «راوي» بوف کور ميپردازد و «نيستانگاري منفعل» را به ويژه در بخش دوم کتاب بررسي ميکند. يادآور ميشود که راوي استدلال نيچه را در ذهن خود مرور کرده، آن را ميپذيرد و در بخش اول کتاب، نابودي «دختر اثيري» را در ذهن خود ميپروراند؛ اما نفوذ عميق اين دختر ـ که در واقع جلوهاي از دنياي ماوراست ـ در کنار انفعال راوي مانع از آن ميشود که او بتواند در عمل تاثير حضور «لکاته» را ـ که نماد اجتماعي دختر اثيري است ـ از زندگي خويش بزدايد.
در این مجموعه مقداری روایت و داستانهایی که مربوط است به برخوردهای زرتشت و گشتاسب از ادبیات سنتی مزدایی گرد آمده و در پایان نیز یکی دو سروده از شاعران زرتشتی سده های گذشته به نقل آمده که تنوع و چگونگی کیفی و کمی این آثار را نشانگر است
کتاب های اوستا عبارتند از:گات ها،یسنا،ویسپرد،پشت ها وندیداد خرده اوستا گات ها دارای 5 بخش است: اهنود،اشتود،سپنتمد،وهوخشتر،وهیشتواپشت. گات ها از کهن ترین و سپنتاترین بخش های اوستاست که از اشوزر تشت به یادگار مانده است.کهن ترین ادبیات هر قومی را سرود یا شعر یا مناجات تشکیل میدهد زیرا مردم میتوانند شعر و ترانه و سرود را به آسانی از بر کنند و به خاطر بسپارند.
سه رساله در علم رجال 1. توضیح الاشتباه و الاشکال تالیف محمدعلی ساروی، 2. رساله فی معرفه الصحابه تالیف شیخ حر عاملی، 3. رجال قائن تالیف محمدباقر آیتی بیرجندی است که در سال 1345 توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعه سرودههای فارسی در مدح و مرثیه چهارده معصوم (ع) اثر محمدحسین غروی اصفهانی (1296 ـ 1361 ق) عالم و فیلسوف شیعه همراه با غزلیات اوست. بیشتر سرودههای این دیوان به واقعه کربلا پرداخته و رویکردی عرفانی و فلسفی دارد. شعرهای این دیوان در قالبهای گوناگونی از جمله ترکیببند سروده شده است.