در نوشتن، آنچه من خود را وقف آن کردهام. در پی آنم که از این جهان در امام باشم، از تمامی این روزمرگی، در جستجوی نظامی توصیفپذیرم، واقعیتی شمارهگذاری شده که به دویست ـ سیصد صفحه محدود میشود، جهانی شکلپذیر و ادبی که رها از هر گونه سر درگمی مربوط زندگی و هرگونه ناامنی است، واقعیتی که در آن ـ را اندکی اغراق ـ نظم حکم فرماست، مدرک گونه است، و این البته به این معنا نیست که این جهان مکتوب کمتر مخاطرهآمیز و کمتر درگیرکننده است، در سفیدی میان سطرها مصیبت ناکافی بودن و وقف کردن حس میشود، فاجعه بیثمر بودن. همان نخستین جمله، نخستین کلام سرآغاز بینظمی، شروع آشفتگی و بتدای بیهودهنویسی است.
موضوع کتاب شیوه نگارش فارسی در مورد دستور زبان، روش صحیح املاء، نامه نویسی و برگزیده آثار نویسندگان بزرگ ایران است که محمد جوادی پور در سال 1368 آن را تالیف و توسط انتشارات بنیاد منتشر شده است
تاریخچه مختصری از به وجود آمدن خط و تحول خط در زبان فارسی و مباحث گوناگونی در زمینه های شیوهٔ نگارش زبان فارسی و بحث در مورد «پیوستهنویسی»، «جدانویس» و «بیفاصلهنویسی»؛ بحث و بررسی پیرامونِ مصوبات شورای بازنگری در شیوهٔ نگارش و خط فارسی مباحث عمدهٔ این کتاب را تشکیل میدهد.