عنوان کتاب مورد بحث ما بوطیقای تطبیقی اثر ارل ماینر است که به سبک و سیاق رساله و در قالب پژوهشی دقیق ارائه شده است. این اثر شیوه بیان و آموزش نظریه ادبی را به چالش بسیار مهم میکشاند. ماینر خاطرنشان میسازد که بسیاری از نظریهپردازان به جای آنکه از مرزهای بومی فراتر روند، مفاهیم خود را بر پایه حقایقی میگذارند که صبعه بومی دارد و بدینسان، به عقایدی استناد میکنند که در واقع «محدود و کوتهبینانه»اند ولی «به طرز فریبندهای آشنا» به نظر میآیند. بهخصوص اندیشمندانی که دیری است بر نظریه ادبی در غرب سلطه دارند، اغلب سبکهای تفکر ادبی سنتی خود را هنجارهای جهانی پنداشتهاند؛ اگر چه ماینر معتقد است که آنچه در واقع «حوزه غربی» نامیده میشود خصوصیات بارز سهچهارم از جهان را دربر نمیگیرد.
کسانی که در ادب فارسی از روی صدق و تانی و نه از سر هوی و تمنی، تاملی مستمر و بی وقفه به منظور کشف اصول و موازین حاکم بر ادب و فرهنگ ایران داشته اند، نیک می دانند که از جمله مظاهر توانایی شگفت آور سخن سرایان بزرگ و افسونگر فارسی زبان، آنست که با قدرت استفاده از قانون تجرید و تعمیم ذهن خلاق و آفرینشگر خویش، بخوبی توانسته اند با رویت مناظر در صحنه حیات و اندیشه در کار روزگار و ژرفکاوی در پدیده های گیتی و ترکیب آن ها با یادها و خاطره ها و خوانده ها و شنیده ها و در یک کلام دانسته ها آمیزه ای از عبرت و حکمت پرداخته و با عرضه دستاوردهای تامل و تجربه در قالب سخنان منظوم و منثور خوانندگان آثار خویش را از چشمه سار زلال ذوق سلیم خود سیراب ساخته و قریحه جمال پرست آن ها را نوازش داده، آدمیان را از زادگان طبع جویای کمال خویش برخوردار و کامیاب گردانند...
فرهنگ و تمدن ایران چون خورشیدی تابان پرتو خرد اهورایی خود را در طول هزارههای متمادی، از زمانی که دنیا اولین گامهای خود را در راه زندگی اجتماعی برمیداشت و هنوز در تاریکی جهل و بیقانونی دستوپا میزد، سخاوتمندانه بر سراسر جهان گسترانیده است. این کتاب دربردارنده اهمیت و ارزش زبان و ادب فارسی است و شامل این مطالب میباشد: ادب و ادبیات، آشنایی با فرهنگ و تمدن ایران، فلسفه ایران باستان و زرتشت، زبان فارسی، فردوسی و شاهنامه، علم و تمدن در ایران باستان، و نقش ایرانیان در بنیانگذاری تمدن بزرگ اسلامی.