پرفسور جیانگ هوی، عضو اداره نشریات زبانهای خارجی جمهوری خلق چین از ایرانشناسان معروف و علاقهمندان به نام فرهنگ فارسی به شمار میرود. وی سالها در دانشگاه پکن آموزش زبان فارسی به دانشجویان و علاقهمندان زبان فارسی را در راس کارهای خود قرار داد و تعدادی زیاد دانشجوی آشنا به زبان و ادبیات فارسی را تربیت کرد. ایشان از سال 1980 کار بررسی و ترجمه ادبیات فارسی به زبان چینی را آغاز کرد و تا کنون چندین کتاب ادبی فارسی را به زبان چینی ترجمه کرده است. مردم چین و ایران از دیرباز آمد و رفتهای دوستانه داشتهاند. در قرن دوم پیش از میلاد، پادشاه سلسلههای غربی چین «جانگ چیان»، را برای برقراری روابط سیاسی با سرزمینهای غربی به «داسیا» (باکتریای کنونی آسیای مرکزی) گسیل داشت. از آنموقع تا قرن هشتم میلادی آمد و رفتهای سفرا و بازرگانان چین و ایران به هیچ وجه قطع نشد. چون غرض از آمد و رفتهای بین چین و ایران در آن وقت بطور عمده این بود که ابریشم را از چین و اروپا ببرند. تدریجاً مردم «ابریشم» را به این راه معروف نسبت دادند و آنرا «راه ابریشم» خواندند.
کعبه جان که از دیدگاه نقد ادبی به تحلیل مخزن الاسرار نظامی پرداخته نخستین گام در راه چنین پژوهش گسترده دامن و نخستین دفتر از مجموعه ای است که به یاری خداوند با عنوان نقد ادب فارسی انتشار خواهد یافت. اگرچه هر نقدی با ضریبی از تعصب و جانبداری همراه است، اما نگارنده کوشیده است تا دلبستگی های او به "داستانسرای بزرگ گنجه" او را از حقیقت جویی و نقد راستین باز ندارد و بدون شک نقد راستین آثار بزرگان ادب (یعنی اشاره به هر جنبه استواری و زیبایی و کاستیهای احتمالی آن آثار) چیزی از عظمت نام و مقام صاحبان آثار نخواهد کاست، عظمتی که گذشت اعصار و قرون مهر تایید بر آن زده است.
اين اثر كه براى نخستينبار در سال 1370 خورشيدى منتشر شده است، مجموعه تحليلها و تفسيرهاى نويسنده پيرامون مناجاتهاى نظامى گنجوى است. نظامى در آغازِ برخى منظومههاى خود، به مناجات با حق تعالى پرداخته است. مىتوان گفت: تنها در يك مورد است كه هيچ فردى، حتى فيلسوف و شاعر و هنرمند، براى بيان مقاصد خود، دشوارى ندارد، و آن هم نيايش است. در نيايش، آدمى با خدايى روبروست كه به خوبى مىتواند مقاصد و نيتهاى خود را به خوبى بيان كند، و در عين حال، اين اطمينان را دارد كه مخاطب، مقاصد و نيتهاى او را درمىيابد. در نيايش، فرد هر چيزى را در دل بيان مىكند، و ميان خود و خداى خويش، هيچ حجابى نمىبيند. در نيايشهاى نظامى، انديشه و شخصيت نظامى آشكار مىشود. نحوة سخن گفتن او با خداوند، و مضمونهايى كه در توصيف حضرت حق به كار مىبَرَد، از جمله حكمتهاى عميقِ اين شاعرِ بزرگ است. در كتاب حاضر، محمدتقى جعفرى بر آن نبوده تا همة مطالب و مضامينِ عميقِ نظامى را از لابلاى اشعار او استخراج و تحليل كند، چرا كه بايد اثرى چند برابر اين كتاب مىنگاشت. او براى آن كه گوشهاى از انديشههاى عميق و الهىِ نظامى را نشان دهد، به تحليل بعضى از نيايشها بسنده كرده، و در لابلاى فصلهاى گوناگونِ اثرِ حاضر، مضامين و مفاهيم بسيار والايى از آن حكيم فرزانه بيان كرده است. رسالت شعر و شاعرى، اصولِ كلىِ حاكم بر مناجاتها، حكمت، عرفان و اخلاق، از جمله مباحثى است كه نويسنده به تحليل آنها پرداخته، و چنين مىتوان دريافت كه نظامى تنها يك شاعر نيست، بلكه جزو حكماى بزرگ به شمار مىرود. اين اثر، با وجود حجم اندك آن، نكات مهمى را در شناختِ تفكرِ نظامى بيان مىكند كه براى دانشپژوهان ارزش بسيارى دارد.