در این کتاب درباره فضایل و مکارم حضرت علی (ع) مطالب جامع و ممتعی نگاشته شده است. یکی از محاسن این کتاب آن است که چهار ترجمه شیوا از فرمان امام علی (ع) در آن طبع شده و همچنین چاپ و انتشار نمونههایی از اشعار منسوب به علی (ع) و ترجمههای منظوم و منثوری که از آن اشعار به عمل آمده و با ترتیب بدیعی انتخاب و به طبع رسیده است. طبع چکامهها و چامههای شعرا و سخنسنجان که در منقبت و ستایش حضرت سروده شده نیز حکایت از لطف طبع و حسن انتخاب مؤلف محترم دارد.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
رستم و اسفندیار برجستهترین، نیکترین و مهمترین پهلوانان شاهنامهاند؛ از اینرو برخورد این دو یل از وزن و حساسیت خاصی برخوردار است. اسفندیار شاهزادهای جوان است، با چشم به تختی که شایستگی آن را دارد. او برخلاف گشتاسب، نه یک موجود آزمند و متزلزل و فریبکار، بلکه دلاور شکستناپذیر و مقدسی اس تکه برای نیکترین دینها و اندیشهها شمشیر زده است. رستم در مقابل او، پهلوان قرون و ابرمردی است که تبلور تکاپو و رنج مردانه یک تبار است. در این کتاب افزون بر مقدمه، سه مقاله پیرامون رستم و اسفندیار و همچنین متن آن از روی نسخه شاهنامه چاپ مسکو آمده است.
محمدتقی بهار (1265 – 1330 شمسی) شاعر، پژوهشگر، روزنامه نگار و سیاستمدار برجسته تاریخ ادب و فرهنگ ایران است. دیوان بهار متنوعترین دیوان ادب پارسی درعصرمشروطه است. وطنیات، وصف طبیعت، مدح، طنز، مرثیه های مذهبی، مسائل سیاسی و... ازحوزه های شعری بهار بودند. کتاب پیش رو به قلم احمد نیکوهمت در رابطه با زندگی و آثار بهار و مشتمل بر دو جلد است. جلد اول به زندگی سیاسی و اجتماعی، خدمات مطبوعاتی، آثار، تالیفات و درگذشت محمدتقی بهار می پردازد. در جلد دوم روابط و مناسبات ادبی ملک الشعرای بهار با سخنوران، نویسندگان و خاورشناسان نامداری چون ادوارد براون، علامه اقبال لاهوری، ابوالحسن فروغی، نیما یوشیج و ... مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه های مختلفی از نظم و نثر بهار و سخنرانی ها و چکامه های درگذشت وی دیگر مطالب این مجلد را تشکیل می دهند. کتاب حاضر در سال 1361 توسط گروه انتشاراتی آباد در دسترس مشتاقان قرار گرفت.
زندهیاد آیتالله سیدعلینقی امین (1297-1379 شمسی/1337-1421 قمری) عالم دینی، مدرس معقول و منقول، خطیب، شاعر و مؤلف کتب و مقالات علمی، دینی و ادبی امام جماعت مسجد جامع خاتم الانبیاء تهرانپارس بود. آیتالله استاد سیدعلینقی امین (1297-1379) از چهرههای برجسته علمی و ادبی ایران در اثر جامعیت در معقول و منقول بین خواص به "حکیم الفقها" معروف بود. آثار او بالغ بر سی جلد و یکصد مقاله و نزدیک هزار ساعت نوار سخنرانی است. از تألیفات او: منطق عارفان، شرح دعای کمیل، پرتو حقیقت، خداشناسی و اعتقادات اسلامی، اسرار نماز و ادعیه قرآن، مناقب ابن عربی مکرر به چاپ رسیدهاند. آیتالله امین از علامه تهرانی صاحب الذریعه و علامه حایری مازندرانی صاحب حکمت بوعلی و آیات عظام:حکیم، شاهرودی، خویی، شیرازی، فقیه، سیادتی، سبزواری و ... اجازه اجتهاد، حدیث و حسبیه داشت و خود نیز مدت 35 سال در مقام امام جماعت مسجد جامع تهرانپارس و مدرس مدرسه سپهسالار قدیم، از محبوبترین و موفقترین چهرههای روحانی تهران بود. ایشان در شعر "ابن امین" تخلص میکرد و مهمترین اثر منظوم او، مثنوی بلند منطق عارفان: بوداسف وبلوهر (زندگینامه بودا به روایت ابن بابویه) از شاهکارهای ادب فارسی است که در کتاب بازتاب اسطوره بودا در ایران و اسلام (به قلم پروفسور سیدحسن امین) معرفی شده است.