ابنخفیف، ابوعبدالله محمد بن خفیف بن اَسفکُشاذ (اسفکشار) ضبّی (د ۳۷۱ق/۹۸۱م)، معروف به «شیخ کبیر»، از مشایخ بزرگ صوفیه فارس و مؤسس سلسله خفیفیّه است. شاگرد او ابوالحسن دیلمی کتابی در سیرت استاد خود نوشته و از دیدهها و شنیدههای خود نکات و روایات بسیار درباره احوال و اخلاق او نقل کرده است. اصل این کتاب از میان رفته، ولی ترجمه فارسی آن به قلم رکنالدین یحیی بن جنید شیرازی (سده ۸ - ۹ق) در دست است و مهمترین مأخذ درباره زندگانی ابنخفیف به شمار میرود. به گفته دیلمی، خفیف، پدر شیخ از شهر کلاشمِ دیلمان بوده و در سپاه عمرولیث صفاری خدمت میکرده است و هنگامی که عمرولیث از خراسان بیرون آمد، خفیف در نیشابور از سپاهیگری توبه کرده و در همانجا دختر یکی از بزرگان کرّامیه را به همسری گرفت، اما دیری نگذشت که باز به سپاه عمرولیث پیوست و به شیراز رفت. ابنخفیف در همین زمان در شیراز به دنیا آمد و هنگامی که عمرولیث بار دوم از فارس به خراسان میرفت وی هشت ماهه بوده است. این وقایع بایست در فاصله میان سال ۲۶۶ق/۸۸۰م که عمرولیث به حکومت رسید و از جندی شاپور به فارس و از آنجا به سیستان و خراسان رفت و سال ۲۷۰ق/۸۸۳م، که عمرولیث بار دوم در اوایل حکومت خود از فارس رهسپار سیستان و خراسان شد، روی داده باشد. بنابراین میتوان ولادت او را در حدود ۲۶۹ق دانست و این تاریخ با آنچه او درباره طول عمرخود بیان کرده و دیگران درباره آن نوشتهاند و مدت عمر او را ۱۰۴ سال گفتهاند بسیار نزدیک و موافق است.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.
حسین بن منصور حلاج در تاریخ بشریت یکی از ستونهای رفیع ایمان، عشق و شرف است، به عنوان شهیدی که همه مکتبهای تفکر اسلامی را تحت تأثیر قرار داده، در دلها جایگاهی خاص برای خود فراهم کرده است. این کتاب یکی از اهداف آن نشان دادن ارتباط حلاج و اقبال است. اثر به دو صورت کتاب طراحی شده و از هفت بخش شکل یافته است: زندگانی حلاج، مجادلات او، اندیشهها و تأثیر او در کتاب اول در چهار بخش آمده است: روزگار او و محیط وی، حیات او و مجادلاتش، اندیشههای او تأثیرات او. کتاب دوم به آثار حلاج اختصاص داده شده و از این بخشها تشکیل شده است: کتاب الطواسین، دیوان حلاج، سخنان حلاج و مناقب او.
کتاب مثنوی ۱؛ (نظم ۴ بخش ۱) نوشته توفیق هاشمپور سبحانی یکی از کتابهای تخصصی انتشارات دانشگاه پیام نور است که برای تدریس در رشته زبان و ادبیات فارسی این دانشگاه طراحی و تدوین شده است. درس مثنوی 1 گزیده ای از قصص سه دفتر اول، دوم و سوم مثنوی است. تمام دیباچه دفتر اول و گزیده دیباچههای دفتر دوم و سوم که حاوی نکتههایی درباره مولانا، مثنوی و مسائل مربوط به مثنوی است آمده است.