ادیم شغنانی یکی از شاعران خوشذوق تاجیکی است که براثر تعقیبات سالهای سی ناگزیر به افغانستان مهاجرت کرد. اگرچه این دوری از وطن سبب شد که شاعر برای هموطنان خود تاحدودی ناشناخته باشد، درپی نشر اثر دوجلدیاش باعنوان اشک حسرت که در سال ۲۰۰۰م در پاکستان به زیور طبع آراسته شد، زمینههای این آشنایی فراهم شد. این مقاله با اساس قرار دادن مقدمه کتاب مذکور، مطالب مختصری درخصوص زندگی شاعر و سبک شعری او بیان کرده است. ادیم از دوازدهسالگی به سرودن شعر آغاز کرد و پس از مهاجرت به افغانستان بین اهل فضل آنجا شهرت یافت. از وی چهار کتاب شعر با عنوانهای اشک حسرت، در دل غبار بدخشان، آهنگ عشق، و ادیم دو ساحل به یادگار مانده است. ادیم همچنین اثری به نثر باعنوان سرشک حسرت تألیف کرده است که مسائل عقیدتیاش را دربردارد. او به سبک کلاسیک و در قالبهای غزل، قصیده، مخمس، مثنوی و... شعر سروده است و مضامین اشعارش نیز غالباً مسائل دینی و مذهبی، اجتماعی، پند و اندرز، وطندوستی، عشق و عرفان و... است. او در سرودن غزل به بیدل و حافظ، در شعر عرفانی به جلالالدین بلخی و سنایی، و در ایجاد قصاید حکمی به ناصرخسرو نظر داشته است و اساساً میتوان او را تعلیمیافته در مکتب معنوی ناصرخسرو دانست.
شناخت شعر و ادب تاجیکستان و در نهایت ساختار زبان و ادبیات آنها برای ایرانیان امری ضروری است و توجه به آن یک وظیفه مهم است. این کتاب دربرگیرنده جستارهایی درباره زبان، ادب و فرهنگ تاجیکستان است. در این جستارها کوشیده شده که به زندگی مهندسان ادبیات که در روش و نگهداری این زبان در سده اخیر سهم بزرگی داشتهاند، پرداخته شود.
این مجله در موضوعات مقاله، هفتخوان، شعر افغانستان، معرفی، شعر ایران، شعر تاجیکستان، نقد و گزارش سامان یافته است. در بخش اول با عنوان مقالات چهار مقاله آمده که نگاهی به شعر مقاومت افغانستان، تأملی نمادشناختی در نامهای جغرافیایی مربوط به منطقه بلخ در شاهنامه، نگاهی به صلح و انساندوستی در شعر سعدی، و شعر جوان افغانستان عناوین این نوشتارها را شکل میدهند.