شیخ محمدعلی حزین اصفهانی یکی از ادبا و شعرا و علمای معروفیست که در قرن دوازدهم هجری در شورشهای [منتهی به] انقراض دولت صفویه در اصفهان زیسته و در سال 1146 هـ. از خوف نادرشاه به سند رفته و قسمت عمدهای از زندگانی خود را در شبه قاره پاک و هند به سر برده. اسم کامل او شیخ ابوالمعانی محمد، معروف به علی، متخلص به حزین است. سلسله نسب او به قول خودش به هجده واسطه به شیخ زاهد گیلانی (متوفی در 700هـ) که پیر و مرشد راه طریقت سیدصفیالدین اردبیلی (م ـ 735 هـ) بود، میرسد.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.