ما در سیاق نثرنویسی فارسی به نمونههایی از نثر معاصر برمیخوریم که از آنها تعبیر به «نثر عامیانه یا محاورهای» می شود. در میان این نثرها، نوعی نثر خاص تلگرافی وجود دارد که ما نام «نثر شکسته» را برای این گونه نثرها برگزیدیم. در نثر شکسته، نویسنده سعی در کوتاه کردن نثر دارد. او به شیوهای مقطع و فشرده، نثری صریح و دقیق و تلگرافی و عاری از حشو و زواید به وجود میآورد. اولین شکستهنویسان، در میان نویسندگان نسل اول جای میگیرند. نویسندگانی چون جمالزاده، هدایت، آل احمد و چوبک در نوشتههای خود از این نثر بهره جستهاند.
کتاب حاضر آموزش های علمی و عملی روش های سبک شناسی را به طور مختصر و مفید به دست می دهد. این روش ها همراه با توصیه هایی عملی است که می توان به وسیله آن به تحقیق و تجزیه و تحلیل و نقد آثار منثور ادبی پرداخت.
در بخش نخست کتاب، "ادبیات داستانی" در گستره تاریخ، اسطوره، افسانه، رمانس و رمان به اختصار شرح و تبیین میگردد، سپس مقوله ورود رمان و داستان کوتاه به ادبیات فارسی، با ترجمهها سفرنامههای خیالی، مقالات شبه داستان و رمانهای تاریخی بازگو میگردد .بخش بعدی کتاب مربوط به "پیشگامان انواع جدید داستانی" است که با معرفی کوتاه جمالزاده و مشفق کاظمی پی گرفته میشود . نویسنده در مبحث "نسل اول داستان نویسان" از هدایت، علوی و چوبک و از مختصات آثارشان یاد میکند و در بخش "گروه دوم از نسل اول داستان نویسان" و ویژگیهای داستان نویسی حجازی، دشتی، نفیسی و جواد فاضل را به اختصار برمیشمارد .مباحث بعدی کتاب که شامل ارزیابی کوتاه آثار نویسندگان فارسی است به این موضوعات و شخصیتها اختصاص مییابد : "نسل دوم داستان نویسان :دانشور، آل احمد و گلستان"، "ادامه داستان نویسان نسل دوم :بهآذین و پرویزی"، "رمان تاریخیی مستعان، مسرور، مدرس، سردادور، میمندی نژاد، مطیعی، امیر عشیری، آرین نژاد و آشتیانی"، "نسل سوم داستان نویسان :صادقی، ساعدی، افغانی و مدرسی"، "نسل چهارم داستان نویسان :گلشیری، میرصادقی، فصیح، شهدادی، و ایرانی"، "ادبیات اقلیمی یا داستان نویسی روستا"، "ادامه نویسندگان ادبیات روستا :فقیری، بهرنگی و درویشیان"، "نثر علمی ادبی"، "نمایشنامه نویسی"، "نمایشنامه نویسی در دورههای بعد"، و "ترجمه از زبانهای اروپایی" .
در اين نوشته سعي بر آن بوده كه تاثير شعر جاهلي عرب بر شعر منوچهري مورد بررسي قرار گيرد. از آنجا كه بسياري از مضامين شعر منوچهري برگرفته از شعر شاعران جاهلي است، پرسشي كه مطرح ميشود اين است كه اگر شعر جاهلي در اختيار منوچهري نميبود، آيا بازهم شاهد چنين تعابيري در شعر منوچهري بوديم يا نه. در ضمن پاسخ به اين پرسش، شواهد تاثير مضامين شعراي عرب بر شعر منوچهري آورده ميشود.