این روزها یکی از مباحثی که در زمینه ادبیات و سینما جای وِیژهای را در محافل ادبی به خود اختصاص داده است بحث شهریت و ادبیات شهری است. با اوج گرفتن نظراتی که پیرامون این قضیه شکل گرفته است بر آن شدیم تا این رویکرد ادبی را به بحث گذاشتیم. در ابتدای جلسه آقای سیروس نفیسی، مجری و گرداننده جلسه خلاصهای از مطالب و سوالاتی که در زمینه بحث ادبیات شهری تا کنون مطرح شده است بیان کردند که در مدخل بحث به صورت خلاصه میآوریم.
مقالاتی که در این کتاب آورده شده طی سالهای 1378 تا 1384 در شمارههای متعدد «نامه فرهنگستان» منتشر شدهاند. سلسله مقالات در معرفی و نقد آثار داستانی اسماعیل فصیح را میتوان گفت که همه داستانهای کوتاه و رمانهای این نویسنده حرفهای را دربر میگیرد. نویسنده این مقالات زندهیاد بانو آناهید اُجاکسیان سلماسی بود که از خاندانی ارمنی در تهران زاده شد. او در نویسندگی زبانی ساده و شیوا و رسا و در نقد، ذهنی نقاد داشت. در این کتاب افزون بر نقد و بررسی آثار داستانی اسماعیل فصیح که در دو بخش قبل و بعد از انقلاب گردآوری شده، آثار داستانیای از احمد محمود، زویا پیرزاد، امیرحسین چهلتن، فتانه حاجسیدجوادی نیز نقد و بررسی شدهاند.
احمد محمود کار ادبی خود را با چاپ چند داستان کوتاه در مجلههای تهران و بین سالهای 33 تا 1336 آغاز کرده است. سپس چند داستان را جمع کرده و به چاپ رسانده با نام «مول». نویسنده در این کتاب بعد از بیان مقدمهای در باب آشنایی خود با احمد محمود و کوتاهنوشتی از زندگانی او، به نقد و بررسی آثار او پرداخته است. بنیاد کار در این کتاب بر اساس واکاوی و نقد دقیق و بیطرفانه نویسنده و نشاندادن سره و ناسره سخنان اوست.