میرزا اسماعیل تهرانی متخلص به «مدهوش» از راه کسب و کار معیشت مینمود. نخست به علاقبندی گروید و در آن کار استادی بیمانند و در آخر پیشه بلورفروشی اختیار و دارای بضاعتی شد. دکانش مجمع ادبا و عرفا بود. بیشتر قواعد شعر را از یغما فرا گرفته است. او به روزگار ناصرالدین شاه (1264 ـ 1313) میزیسته است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.