شادروان لعلی در سال 1252 قمری در شهر ایروان تولد یافته و در بیست سالگی همراه پدرش به تبریز مهاجرت کرده در سرای میرزا جلیل مشغول تجارت بودند. با این وجود با قریحه و استعدادی مخصوصی که داشت، هر روز چند ساعت به تحصیل علوم مقدماتی میپرداخت. پس از فوت پدرش، غریزه دانشطلبی و کمالاندوزی وی او را واداشت که از کار بازاری و تجارت دست کشیده و تمام اوقات خود را به فراگرفتن فن پزشکی ممحض کرده و در حوزه درس مرحوم میرزا ابوالحسن حکیمباشی حضور یافت و رنجها برد تا گنج دانش به دست آورد. وی سرانجام در سال 1325 هجری در تفلیس درگذشت و در همان جا به دفن گردید. دیوان اشعار او در این کتاب به کوشش و مقدمه محمدعلی صفوت منتشر شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.