هانری دلویی ولیلیان ژیرودون در دی ماه 1383 در تهران، هر دو مهمان گوهران بودند. لیلیان که در آوریل 1946 در جنوب فرانسه به دنیا آمده بنیانگذار مشترک نشریات IF و Banana split و نیز کارگاههای ترجمه «les comptoris» (کلکسیون انتشارات dante al) عضوهیات تحریریه نشریه آکسیون پوئتیک بوده است. عمدتا آثار منثور در زمینه قصه، داستان و رمان منتشر کرده، از جمله: نامزد مکنو. از جنگهایش میتوان از پرسهگری سگان و استمنای (اونانیسم) هاملت نام برد. در طراحی، نقاشی و عکاسی هم فعالیت داشته و همکاریهای متعددی با بازیگران تئاتر و موزیسینها در پاریس و مارسی داشته است. فرصتی پیش آمد تا در حوزه شعر با این دو شاعر معاصر فرانسوی به گفت و گو بنشینیم. متنی که پیش رو دارید، در بیستم دی ماه 83 با حضور محمدعلی سپانلو، توسط بابک منوچهری انجام گرفته است.
نهضت رمانتیک در حوالی ایامی که در آلمان و انگلستان پایان میپذیرفت در فرانسه آغاز شد. نیم قرن گذشت تا افکار «روسو» که از فرانسه صادر شده بود از نو تحت عناوین و اسامی دیگری به کشور وارد شد. افکار روسو در قالب انقلاب شکل پذیرفت و عملی شد. دگرگونیها و تکانهای خفیف، مانند انقلاب ژوئیه 1830، معمولاً به حال ادبیات سودمندند لیکن زمین لرزههای اجتماعی مانند انقلابهای اساسی مایهی تباهی و موجب مرگ آنند. گیوتین از هیچ نظر گاهی، راست یا چپ، الهام بخش نیست. بعلاوه، جمهوری، دیرکتوار، امپراطوری، همه مانند خود ناپلئون منعکس کنندهی نوعی ذوق کلاسیک بودند، اگرچه ناپلئون را در مقام یک جهانگشا و با نقش ویژه و ستارهاش میتوان یکی دیگر از رمانتیکها به شمار آورد لیکن بدیهی است که در این زمینه از همه افراطیتر و خانه براندازتر بود. باز، اگرچه در انگلستان و آلمان روح رمانتیسیسم میبایست فقط بر کلاسیسمی غلبه کند که تا حد بسیار زیادی از فرانسه تقلید شده بود و هرگز در جنگلهای آلمان و مه و هوای مه آلود انگلستان احساس راحتی و خانه خدایی نمیکرد در فرانسه ناگزیر بود علیه ارتش منظم کلاسیسم که در باروی مرکزی خود، پاریس، موضع گرفته بود پیکار کند؛ و در نخستین شب نمایش ارنانی هوگو چنین پیکاری را آغاز کرد. و درست چنانکه از جنگلهای زیبای آلمان و مه و هوای مه آلودهی انگلستان در فرانسه نشانی نبود عناصر اصلی و اساسی رمانتیسیسم انگلستان و آلمان نیز راه به جنوب نبرد و فرسنگها از تاکستانهای سواحل مدیترانه به دور افتاد؛ و اگرچه نهضت رمانتیک فرانسه تا حدود زیادی مدیون رمانتیسیسم آلمان - که آثارش به شیوایی بسیار توسط مادام «دواستال» ترجمه و تفسیر شد - و رمانتیسیسم انگلیس بود که نفوذ آن از طریق آثار شکسپیر اعمال میشد (که یکی از گروههای هنری انگلیس در 1827 در تئاتر ادئون به روی صحنهشان آورد) با این حال از این هر دو متمایز بود و خصوصیات ویژهی خود را داشت...
در این کتاب به تاریخ نمایش و تئاتر در اصفهان پرداخته شده است. در این کتاب مراحل گوناگون تحول و دگرگونی نمایش از دوره صفویه و تئاتر وارداتی به روش اروپایی که از عصر انقلاب مشروطه آغاز میشود، تا امروز را میتوان در هفت فصل دید. نگرشی به نمایش، پیشگامان تئاتر، گروههای تئاتر اصفهان، از تئاتر و خاطرات، گفتگوها با رضا ارحام صدر، فاضل فاضلی پارسا، محمدرحیم اخوت، و منصور کوشان بخشها و فصول این کتاب را شکل میدهند. در پیوست کتاب نیز فهرست اجراها از سال 1267 تا سال 1378 و همچنین جشنوارهها، همایشها، نام تالارها، سندها و عکسهای مربوط به تئاتر آورده شده است.