کتابخانه مجازی ادبیات

اسطوره دده قورقود یکی از آثار برجسته کلاسیک است که در اوایل سده 19متن کهن از آن در یکی از کتابخانه‌های آلمان شناسایی شده و از آن پس پژوهش‌های مختلفی درباره این اسطوره صورت گرفته است .در این نوشتار ابتدا به اهمیت انسان شناختی و تاریخ کتاب یاد شده اشاره می‌گردد ;سپس پیشینه آفرینش، تدوین و چاپ این اثر معرفی می‌شود .مطلب بعدی کتاب بحثی است درباره چند شخصیت حماسی دده قورقود که در پی آن از جایگاه تاریخی و اجتماعی زنان "اوغوز "سخن به میان می‌آید .سبک ادبی و شیوه نگارش دده قورقود، و محتوای اسطوره‌ای کتاب و آثار جهان بینی‌های باستانی از دیگر مباحث این مجموعه هستند .

پیشرفت های علمی عصر حاضر بدون شک مرهون تلاش علمی گذشتگان است. آنچه امروز دنیای غرب از آن بهره گیری می کند ریشه ای در مشرق زمین و در گذشته سرزمین های اسلامی دارد. با استقرار و توسعه تمدن اسلامی تمدن و هنر ملل مختلف در مرکز خلافت اسلام تمرکز یافت و در رشته های نجوم، ریاضی، شیمی و پزشکی پیشرفت های عظیمی حاصل گردید. تمدن اسلامی با وجود دانشمندانی چون ابن سینا، رازی و ابوریحان بیرونی به اوج شکوفایی خود رسید و بنای رفیع علم را در سرزمین های اسلامی و مشرق زمین استوارت نمود. بدون تردید ارتباط با ریشه های علمی گذشته آیندگان را در دستیابی به فرهنگ علمی غنی گذشته رهنمون می سازد. و این امر جز با نشر آثار گذشتگان و تلاش در جهت معرفی آنان به دانش پژوهان و مشتاقان دنیای علم و معرفت میسر نخواهد شد. برای دستیابی به پیشرفت های علمی حقیقی بهره برداری بهینه از منابع علمی گذشته و پیوند آن با دانش و اطلاعات و تکنولوژی جهان امروز ضروری است....

سخنان کوتاه و پرمغزی که از اندیشه ای ژرف یا پندی نغز و ظریف برخوردار است و به دلیل سادگی در عمق اندیشه های گذشتگان مقبولیت یافته و بر زبان خاص و عام جاری شده، مثل نام دارد. بسیاری از شاعران و نویسندگان کلام خود را به امثال و حکم آراسته و آن را پرمغز کرده اند. امثال رایج هر قوم، شاخصه مهم و ارزنده ادبیات و پشتوانه فرهنگ آن ملت است. تا کنون فرهنگ امثال زیادی گردآوری شده که فرهنگ «امثال و حکم» دهخدا کامل ترین و معتبرترین آنهاست. دکتر شکورزاده بلوری نیز در جمع آوری امثال فارسی تلاشی چشمگیر کرده و حسن کتاب او، علاوه بر کثرت امثال، یافتن معادل های هر مثل است. وی علاوه بر امثال عامیانه، امثال را در شعر شاعران مورد توجه قرار داده و قدیمی ترین کاربرد مثل و شیوه بیان هر شاعر و بهترین بیان را بررسی کرده است. این کتاب در سال 1372 توسط انتشارات آستان قدس رضوی برای اولین بار به طبع رسید.