میرزا محمدتقی فرزند میرزا محمدکاظم ملقب به مظفرعلیشاه از معاریف عرفای قرن گذشته است. اجداد وی در کرمان همه به طبابت اشتغال داشتند و مورد توجه و احترام خاص و عام بودند. مظفرعلیشاه در علوم عقلی از طبیعی و ریاضی و در علوم نقلی از اصول و فروع تبحر کافی داشت و همه روزه جمعی از طلاب در مجلس وی گرد میآمدند. عرفای زمان او را در عرفان نظیر شیخ صدرالدین قونوی و مولانای رومی برشمردهاند و به او حکیم ایمانی و مولوی کرمانی لقب دادهاند. این کتاب شامل چهار قسمت به این شرح است: 1. دیوان مشتاقیه شامل اشعاری از جانب مظفرعلیشاه که به نام جناب مشتاق سروده است. 2. دیوان مظفریه شامل اشعاری از مظفرعلیشاه که در آن ظفر تخلص کرده است. 3. دیوان صدقی شامل اشعار صدقی کرمانی که مرید مظفرعلیشاه است. 4. نامههایی از جناب مظفرعلیشاه که به جناب صدقی کرمانی نگاشته است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این پژوهش با هدف آسان سازی و روان گویی مطالب و معانی پیچیده و دشوار در "مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز" اثر شیخ محمد لاهیجی تهیه شده است. غامض بودن عبارات و تعقیدات کلام و اطناب بیان شارح، نگارنده را واداشته تا در عین رسایی پیام و شیوایی بیان، مفاهیم صریح عرفانی را با عباراتی موجز و مختصر در دسترس جویندگان اسرار الهی و پویندگان حقایق معانی قرار دهد زیرا معتقد است که "خَیرُ الکَلام ما قَلَّ وَ دَلَّ وَ لَم یَمَل".
در مقدمه کتاب آمده است: محبان شفیق و اخوان خاصه طالبان و سالکان راه تحقیق را آگهی می دهد که خداوند عالم گوهری گرانبها آفریده و آن را در گنجینه ای سر به مهر نهاده، پس چون عالم وجود را از مقام احدیت به قوس نزولی تا مرتبه انسانیت تنزل داده گنجینه اسرار خویش را در صندوقچه دل انسانی به ودیعه گذارده است تا به زحمت ریاضت و مجاهده در صندوقچه راز دل باز و گنجینه معانی را فتح و گشایش حاصل آید و قفل این دل را چهار کلید لازم است: 1.کلید اوراد که به دستور استاد باشد، 2.کلید فکر 3.کلید ذکر و 4.کلید مراقبه.
محمد جواد نوربخش در سال 1330 و 1331 سه تفسیر منظوم سروده اند که اولین تفسیر، تفسیر سوره الحجرات است، تفسیر دوم تفسیر سوره قاف و سومین تفسیر سوره الحشر نام دارد. به این شیوه که جلوی شعرهایی که اشاره به آیات و احادیث و گفتارها و نوشته های دیگر است شماره گذاری شده و مطالب مربوط به هر شعری را از روی ماخذ و مدرک بیرون آورده و در پایان هر بخش در قسمت حواشی و تعلیقات به همان شماره ها گنجانده، سرچشمه آن نشان داده شده تا دانسته شود که شعرهای شماره گذاری شده اشاره به چه چیزهایی هستند و مطالب مورد اشاره کجاها میباشند.