علی بن حسین انصاری، طبیبی است که او را به جرأت میتوان مشهورترین داروساز و طبیب دوره مغولان نامید. وی ملقب به حاجی زین العطار متولد سال 730ه.ق در شیراز است که نسب وی به شیخ عبدالله انصاری فیلسوف بزرگ قرن پنجم میرسد. مفتاح الخزاین اولین اثر جدی وی محسوب میشود، این کتاب، اثری دارویی است که در سه رساله جداگانه در ادویه مفرده، ابدال و اصلاح داروها و مرکبات تألیف یافته است. «اختیارات بدیعی» دومین اثر مهم علی انصاری و مهمترین کتاب وی میباشد. همان طور که از کلمه اختیارات که در عنوان کتاب است بر میآید، این کتاب شرحی گزیده و مختصر در مورد داروهای مفرده و مرکبه است و نویسنده سعی کرده این مسئله را در شرح داروهای مختلف بر حسب اهمیت آنان رعایت نماید. گفته میشود این کتاب بر پایه کتاب اول نویسنده یعنی مفتاح الخزاین نوشته شده و مولف شرح و تفصیل بیشتر و تغییراتی در فصلبندی کتاب اولیه داده و آن را به شاهزاده بدیع الجمال هدیه نموده است که وجه تسمیه این کتاب به اختیارات بدیعی نیز به همین دلیل است. براساس گفتار مولف، این کتاب مشتمل بر مقدمه و دو مقاله در داروهای مفرده و مرکبه میباشد، گرچه در بعضی نسخ خطی جداولی مربوط به نامهای داروهای مفرده نیز وجود دارد. مقاله دوم کتاب یا اصلاً تحریر نشده و یا در گذر زمان نابود شده است. نویسنده در مقاله اول ادویه ها را یکایک به ترتیب حروف الفبا از الف تا یاء بیان نموده و در هر مورد به منشأ آن(حیوانى، معدنى، نباتى) اشاره نموده و قسمت موثر هر کدام را مشخص کرده است. آنگاه به بیان خواص آنها و اینکه با هر کدام چه نوع دارویى مىسازند و در کدام بیمارىها استعمال مىگردد پرداخته است. کتاب اختیارات بدیعى، یکى از مراجع معتبر و مهم عطاران زمان خود بوده بهگونهاى که حتى حکیم مؤمن در کتاب تحفة المؤمنین که در مذمت این کتاب سطورى چند نگاشته از ذکر این مطلب خوددارى نکرده است. کتاب اختیارات بدیعى به تصحیح و تحشیه ی دکتر محمد تقى میر و بر اساس چهار نسخه خطى تصحیح و تحقیق شده است. دکتر میر در ابتدا مقدمه اى پیرامون زندگى مؤلف و کتاب او نوشته و در پایان نیز لغتنامه اى تدوین و تنظیم نموده است. در ذیل بسیارى از مفردات و ادویه، محقق مطالبى بر اساس منابع دیگر افزوده و همچنین معادل انگلیسى، فرانسوى و لاتین آنها را ذکر کرده است. این کتاب به اهتمام و تصحیح دکتر محمد تقی میر در سال 1371 توسط انتشارات شرکت دارویی پخش رازی در تهران منتشر شده است.
پیشرفت های علمی عصر حاضر بدون شک مرهون تلاش علمی گذشتگان است. آنچه امروز دنیای غرب از آن بهره گیری می کند ریشه ای در مشرق زمین و در گذشته سرزمین های اسلامی دارد. با استقرار و توسعه تمدن اسلامی تمدن و هنر ملل مختلف در مرکز خلافت اسلام تمرکز یافت و در رشته های نجوم، ریاضی، شیمی و پزشکی پیشرفت های عظیمی حاصل گردید. تمدن اسلامی با وجود دانشمندانی چون ابن سینا، رازی و ابوریحان بیرونی به اوج شکوفایی خود رسید و بنای رفیع علم را در سرزمین های اسلامی و مشرق زمین استوارت نمود. بدون تردید ارتباط با ریشه های علمی گذشته آیندگان را در دستیابی به فرهنگ علمی غنی گذشته رهنمون می سازد. و این امر جز با نشر آثار گذشتگان و تلاش در جهت معرفی آنان به دانش پژوهان و مشتاقان دنیای علم و معرفت میسر نخواهد شد. برای دستیابی به پیشرفت های علمی حقیقی بهره برداری بهینه از منابع علمی گذشته و پیوند آن با دانش و اطلاعات و تکنولوژی جهان امروز ضروری است....