قاسم غنی (1272-1331 شمسی ) سیاستمدار، پزشک، ادیب و نویسنده نامدار ایرانی است. این ادیب فرزانه آثار ارزنده بسیاری به یادگار گذاشته است که کتاب پیش رو یکی از آنهاست. حکومت و حزب، وکالت و وزارت، وکالت در زمان رضاشاه، راه اصلاح انتخابات، مکتب فساد اخلاق، حکومت ملی و روش دموکراسی، مقام سلطنت، دو چیز در درجه اول، روس و انگلیس، ایران و آلمان، سیاست رضاشاه، ایران و آمریکا، لزوم نزدیکی به امریکا، اصلاحات اقتصادی، مبارزه با فساد و استواری اساس اقتصادی ایران عناوین مطالب این کتاب می باشند که در سال 1334 توسط انتشارات مجله یغما در اختیار علاقمندان قرار گرفت.
او در ۳ رمضان ۱۳۱۰ برابر با ۲۱ مارس ۱۳۹۳ در سبزوار به دنیا آمد و در بیروت و فرانسه تحصیل کرد. در ۹ فروردین ۱۳۳۱ برابر با ۲۹ مارس ۱۹۵۲ در سان فرانسیسکو درگذشت و در نزدیکی همان شهر مدفون است. چند بار نمایندهٔ مجلس شورای ملی شد و دو بار وزیر شد (بهداری و فرهنگ). در ۱۳۱۴ استاد دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تهران شد. زبانهای فرانسه، انگلیسی و عربی را میدانست. با محمد قزوینی در تصحیح دیوان حافظ و با محمدعلی فروغی در تصحیح رباعیات خیام همکاری کرد. دیوان تصحیحشده توسط محمد قزوینی و قاسم غنی جز برترین تصحیحات دیوان حافظ به شمار میرود. قاسم غنی با بسیاری از مشاهیر ایرانی و بینالمللی (از جمله آلبرت اینشتین) دوست یا آشنا بود. در ۱۳۲۷ از سوی دربار برای ترتیبات طلاق محمدرضا پهلوی و فوزیه به مصر سفر کرد. او در سال ۱۹۴۵ م از اعضای هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس سانفرانسیسکو بود که سازمان ملل متحد را پایه گذاشت. دکتر غنی همچنین در اوایل سلطنت محمدرضاشاه پهلوی مدتی وزیر بهداری (به اقتضای رشته تحصیلی و حرفهاش که پزشکی بود) و سپس وزیر فرهنگ (به اقتضای تحقیقات ادبی و تاریخی و حافظشناختیاش) و بعد سفیر ایران در مصر (برای گرفتن طلاق فوزیه از محمدرضاشاه) و سپس سفیر ایران در ترکیه و سازمان ملل متحد (در مقام عضویت در هیئت نمایندگی ایران برای تشکیل سازمان ملل متحد و کمیسیون حقوق بشر) شد؛ یک بار هم، به قول خودش، پیشنهاد نخستوزیری را رد کرد. دکتر قاسم غنی دکتر محمد مصدق را در جهت ملی کردن صنعت نفت و کوتاه کردن دست انگلیسیها از ایران تأیید میکرد، و در برخورد مصدق با دربار هم، پشتیبان دکتر مصدق و ملّیون بود.[مجموعه یادداشتهای او در سیزده جلد به کوشش پسرش سیروس غنی منتشر شدهاست. اولین ترجمههای غنی به برگردانهای کتب ادبی از زبان فرانسوی به فارسی برمیگردد، هرچند که پیشه اصلی وی پزشکی بودهاست. از همین رو ادیبانی چون احمد کسروی به وی در این رابطه خرده گرفتهاند و حتی بعضی مثل منوچهر فرمانفرماییان برگردانهای وی از فرانسوی به فارسی را از کسی غیر او برشمردهاند.غنی همچنین در ترجمهٔ آثار حقوقی نیز فعالیتهایی داشته است. از جمله تالیفات مهم او، «تاریخ تصوف» است که منبع اصلی تفکری وی در این تألیف، کتاب «عرفای مسلمان» به قلم رینولد نیکلسون و همچنین آثار هنری وینفیلد است. آثار: رسالهٔ ابن سینا بحث در آثار و افکار و احوال حافظ معرفةالنفس تاریخ تصوف در ایران تاریخ عصر حافظ بحثی در تصوف بریانپزی ملکه سبا (ترجمه از اثر آناتول فرانس) عصیان فرشتگان (ترجمه از اثر آناتول فرانس) تائیس (ترجمه از اثر آناتول فرانس) یادداشتها (۱۳ جلد)
لاهیجان امروزه یکی از شهرستانهای استان گیلان است، اما بنا بر پیشینۀ تاریخیاش، روزگاری بر شهرها و آبادیهای شرق گیلان و غرب مازندران، نقش مرکزیت داشت و قریب به اتفاق این مناطق بخشی از لاهیجانِ تاریخی محسوب می-شدند. مرکزیت این شهر به¬ویژه از زمان خاناحمد گیلانی و حضور شاعران و هنرمندان نامی در دربار او، دست¬کم از عصر صفوی، این شهر را زبانزد عام و خاص کرده است. تا جایی که برای پی بردن به بُعد علمی و ادبی آن، لازم است که پروندۀ بزرگانی چون سلًار دیلمی، مهیاردیلمی، یحیی دیلمی، شیخ زاهد لاهیجی، عبدالرزاق فیاض، حزین لاهیجی و... به دقت مطالعه شود. کتاب حاضر، پيرامون پيشينه تاريخي و فرهنگي لاهيجان و معرفي برخي از مهمترين بزرگان آن ديار و مشتمل بر سه بخش عمده است: بخش اول: در بيان تاريخ و جغرافياي عام لاهيجان، که آميزهاي است از ديلمان و گيلان. بخش دوم: در بيان تاريخ و جغرافياي خاص لاهيجان، بخش سوم: در تذکره علماء و شخصيتهايي که به نحوي با اين منطقه در ارتباط بودند.
اسپاروی به تصور اینکه یکی از شاگردان مستعدش ممکن است روزی به مقام های عالی سیاسی در ایران دست باید از همان ابتدا به پرورش استعداد او در راستای منافع کشور خود میپردازد و سعی میکند به او بقبولاند که خیر و صلاح جهان به خیر و سعادت نژاد آنگلو ساکسن بستگی دارد. مؤلف از رسم “مداخل” در ایران، این عرف ناشایست عصر بی خبری به وضوح و اجمال سخن میگوید و زنجیره آن را از شاه تا رعیت بازگو میکند و وضع فروش مشاغل مهم دولتی را یکی از عوامل خرابی ملک و ملت میشمارد. اسپاروی از مشهوراتی که دیگر سیاحان شرح دادهاند، دوری گزیده و آنچه بیان نموده تا حد زیاد بدیع و تازه است. او تنها به شرح وقایع بسنده نمیکند بلکه با ایجاز پر معنی به تحلیل رویدادها میپردازد و برخلاف بعضی از سیاحان به تحسین شیوه زندگی و مشی زن ایرانی میپردازد و او را محور زندگی خانواده میداند که تنها امید و آرزوی خود را در خوشبختی خانوادهاش جستجو میکند. نقش چادر را در زندگی اجتماعی زن ایرانی واجد اهمیت بسیار دانسته و آن را ته بند اسارت، بلکه نشان آزادی و مجوزی برای ورود او و شرکت او در فعالیتهای اجتماعی میشمارد و به ذکر مثالهای چندی از شرکت زنان در اعتراض های اجتماعی میپردازد و از این طریق به تحسین زیبایی طبیعی فوق العاده زن ایرانی مینشیند.
موضوع کتاب ابن سینا سخنرانی دکتر قاسم غنی در سال 1315 شمسی درباره ابن سیناست که از طرف دبیرخانه فرهنگستان به چاپ رسیده است. دکتر غنی در قسمتی از سخنرانی خود درباره ابن سینا میگوید: "ابن سینا مناسبت خاصی با فرهنگستان ایران دارد و آن این است که این دانشمند بزرگ اولین کسی است که اصطلاحات فلسفی فارسی وضع کرده و پیش از نشر این فکر، به این فکر افتاده است".
قاسم غنی پزشک، ادیب و نویسنده ایرانی در 1272 هجری خورشیدی در سبزوار دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خویش را در مکتبخانه آموخت، سپس به منظور ادامه تحصیلات در مدرسه دارالفنون راهی تهران شد. وی در این دوران یادگیری زبان فرانسه را نیز در کنار تحصیلات خود دنبال کرد. این ادیب فرزانه پس از اخذ دیپلم برای ادامه تحصیل به لبنان رفت و در مدرسه سنژوزف این شهر به فراگیری فن طب مشغول شد. وی همچنین زبان انگلیسی و عربی را فراگرفت و پس از پایان دوره پزشکی در 27 سالگی به ایران بازگشت و در سبزوار به درمان مردم مشغول شد، همچنین بیمارستانی تحت عنوان حشمتیه با سرمایه سالار حشمت در این شهر بر پا کرد، سپس به مشهد رفت و در آنجا به طبابت پرداخت. استاد غنی در دوره دهم به نمایندگی مردم مشهد در مجلس شورای ملی انتخاب و همزمان به عنوان استاد در دانشکده پزشکی مشغول به تدریس شد. او پس از آن سه دوره دیگرهم به عنوان نماینده در مجلس شورای ملی انتخاب شد. قاسم غنی دارای مقام علمی و ادبی والایی بود و آثار با ارزش و پرباری همچون ترجمه کتاب عصیان فرشتگان نوشته تائیس و کتاب بریانپزی ملکسیا اثر آناتول فرانس را در کارنامه فعالیتهای ادبی خویش به ثبت رساند. او همچنین با بسیاری از مشاهیر ایرانی و بینالمللی از جمله آلبرت اینشتین دوست و آشنا بود. غنی تنقیح، تصحیح و چاپ دیوان حافظ را با همکاری علامه محمد قزوینی به سرانجام رساند، این دیوان از منابع معتبر و مستند اشعار این غزلسرای نامدار به شمار میرود. یادداشتهای وی یکی از کارهای برجسته و ماندگار قاسم غنی است که نکتههای جالب و باارزشی دارد، آخرین اثر وی کتاب بحثی در تصوف است که در واقع ادامه حافظنامه اوست.