59a7b4288d409.jpg

رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ : فرهنگ اصطلاحات استعاری صوفیه

مکان چاپ: تهران ناشر: انتشارات مولی تاریخ چاپ: ۱۳۶۲ هجری شمسی تیراژ: ۴۰۰۰ نوبت چاپ: اول زبان: فارسی

از زمانی که تصوف در قلمرو فکر و اندیشه عالم اسلامی عنوان شد، صوفیه از واژه‌ها و کلمات به گونه ای غیر معمول و بسته به ‌راه و رسم صوفیانه بهره بردند تا جایی که زبان صوفیه وارد حوزه واژگان اصطلاحى شد. رشف الالحاظ في کشف الالفاظ تاليف شرف الدين حسين بن الفتی تبريزی و از کتب مهم در زمينه شرح اصطلاحات رمزی و استعاری صوفيان است. این اثر به دو نویسنده دیگر یعنی فخرالدين عراقی و عزيز نسفی نیز منسوب شده است. کتاب حاضر که توسط نجیب مایل هروی، تصحیح و توضیح داده شده است، پس از مقدمه ای در فرهنگ اصطلاحات عرفانی، مولف رشف الالحاظ، معرفی نسخه ها و ...، در سه فصل اول در اسامی معشوق چون محبوب، جمال، کرشمه، ناز، حجاب و ... و دوم در اسامی رایج میان عاشق و معشوق چون میخانه، ساقی، رندی، گلزار، سجاده و ... و سوم در کلماتی که مخصوص عاشق و احوال اوست چون محنت، مدهوشی، سعادت، رنج، گوهر و ... حدود 300 اصطلاح عرفانی را تفسیر کرده است. این کتاب در سال 1362 و توسط انتشارات مولی در دسترس علاقمندان قرار گرفت.

منابع مشابه بیشتر ...

65ccd7e705c1d.jpg

رجال اصفهان (در علم و عرفان و ادب و هنر)

سید محمدباقر کتابی

در دوران پیروزی انقلاب اسلامی ایران این توفیق را یافته ایم که شهرداران و مسئولان خدمات به مردم، در کلیه سطوح لشکری و کشوری فراتر از وظایف عادی خود، گامهایی در راه اعتلای فرهنگ و اندیشه جامعه بر می دارند و با تلاشهای مناسب علمی و هنری، ایران را در جهان و در مقابل تاریخ سرافراز می کنند. امروز شایسته آن است که در روند تفکرات اسلامی و انقلابی ایران انسانهای لایق و برجسته تاریخ این مرز و بوم را به نسل خودمان و به جهانیان بشناسانیم و با برگزاری یادبودها و نوشتن مقاله و تهیه فیلمها بدین وسیله توطئه های امپریالیسم را در رابطه با محو فرهنگ جهان سوم خنثی نماییم؛ این خود انقلابی است در مسیر انقلاب اسلامی ایران......موضوع کتاب حاضر رجال اصفهان در علم و عرفان و ادب و هنر است که شامل رجال فقه و حدیث و تفسیر، رجال حکمت و فلسفه و عرفان و تصوف است و توسط سیدمحمدباقر کتابی تالیف شده است.

658c4077383af.jpg

مجالس العشاق

امیر کمال الدین حسین گازرگاهی

کتاب حاضر تالیف امیرکمال الدین حسین بن مولانا شهاب الدین اسمعیل طبسی گازرگاهی هروی از عارفان و صوفیان و شاعران درجه دوم قرن نهم هجری قمری است که به غلط تالیف آن را به سلطان حسین بایقرا فرمانروای هنرپرور تیموری نسبت داده اند، الا اینکه یا مولف در تالیف آن سفارش و سلیقه خاص سلطان حسین را مدّنظر داشته و آن را به نام وی پرداخته و یا اینکه دیگران تالیف آن را به خطا به سلطان حسین نسبت داده اند. مجالس العشاق را نمی توان از جهت تاریخ مورد بررسی قرار داد و بر آن ارزش و اعتباری قائل شد تنها وجهی که می شود بر آن داد این است که نویسنده سعی کرده ضمن سود بردن از شایعات سائره در باب آثار ادبی ادبا و شعرا، چاشنی زیباشناختی را بر آن بیفزاید، لذا مجالس العشاق نوعی تفسیر ادبی است، و چون از منظر فلسفی – زیباشناختی به مسئله عشق می نگرد، عجیب نیست که پا از محدوده شریعت مرسوم فراتر بگذارد و در نتیجه حتی بعضی پیغمبران و معصومین را هم جزء قهرمانان داستان خود قرار بدهد...