این کتاب مجموعه گویش یا لهجه یا زبان مردم خوانسار است. کتاب به سه بخش تقسیم شده است: بخش اول: قواعد دستوری گویش یا لهجه خوانساری؛ بخش دوم فرهنگ لغات گویش خوانساری؛ بخش سوم آداب و رسوم مردم خوانسار که در این کتاب نیامده است. کتاب به قلم و خط مولانا عبدالعزیز راولپندی در پاکستان منتشر شده است.
در این مجموعه با اشاره به تاریخچه شهر((خوانسار))، مشاهیر این شهر معرفی شده است .کتاب متشکل از دو بخش است .بخش اول شامل مقالاتی است درباره((بقعه پیر(شیخ اباعونان) و موقوفات آن))، ((مجسد آقا اسدالله خوانسار و موقوفات آن))، ((مسجد جامع خوانسار و موقوفات آن))، ((زندگینامه و آثار صدرالمشایخ خوانسار))، ((شرح زندگانی و احوال و آثار محمد جواد ولایی(افسر)))، ((شرح احوال سید محمد واعظ، متخلص به وهاج)) (شاعر خوانساری عهد ناصری))) .در بخش دوم که((تذکره القبور خوانسار)) نام گرفته زندگینامه اجمالی و نمونههایی از اشعار برخی از علما، بزرگان، شعرا و مفاخر علمی و فرهنگی مدفون در خوانسار به طبع رسیده است .صفحات پایانی به فهرست منابع و عکسهایی از مشاهیر و بزرگان خوانسار اختصاص دارد .
فرزانگان خوانسار، معرفی یک صد و پنجاه نفر از علمای شهر خوانسار است که به مناسبت برگزاری کنگره بزرگداشت "حسین خوانساری" تهیه و تدوین شده است. مطالب این مجموعه به ترتیب نام کوچک علما نظام یافته و درباره هر یک از افراد، اطلاعاتی از این دست فراهم آمده است :شرح مختصری از زندگانی، فعالیتهای علمی، سیاسی و اجتماعی، تالیفات، مبارزات و ملکات نفسانی.
کتاب مأموریت ادبی از خوانسار تا شیراز در اصل سفرنامه ای در زمینه دومین کنگره دبیران زبان و ادبیات فارسی کشور است که به مدت یک هفته در مرداد ماه سال 1347 و در شهر شیراز منعقد گردید. این سفرنامه که به قلم دکتر محمد حسین تسبیحی به نگارش درآمده، نخستین بار به مدت یک سال در روزنامه فردا و به صورت گفتارهایی مسلسل به چاپ رسید و در حقیقت این کتاب چاپ دوم مأموریت ادبی است. تسبیحی در سال 1347 از ریاست وقت ادارا آموزش و پرورش خوانسار جناب آقای حاج فضل الله ملکی مأموریت پیدا کرد که در این کنگره شرکت بنماید. ایشان که پس از یک سفر به تهران و گلپایگان موافقت ضمنی خود را اعلام نموده بود، سرانجام عازم این شهر گردید. ایشان در طی مسیر در شهرهایی چون شهرضا توقف نموده و توصیفات ادبی خوبی از این شهر ارائه کرده است. سپس به هر نقطه یا شهری نیز که می رسیده به توصیف آنجا پرداخته تا به شیراز رسید. وی نه تنها توصیف جامعی از چگونگی برگزاری کنگره و حتی سخنرانی های آن پرداخته، بلکه توصیفات زیبا و ادبی واری نیز از آثار مهم تاریخی و مذهبی این شهر چون آرامگاه حافظ و سعدی، شاهچراغ (ع)، تخت جمشید و ... ارائه کرده است. بدین سبب تهیه این کتاب و خواندن آن برای حتی شده پاره ای ساعت خالی از لطف نیست.
این کتاب دربرگیرنده مشخصات کتابخانههای پاکستان و برخی از نسخ خطی موجود در آنهاست. کتابخانههای پاکستان که بعضی پیش و برخی پس از تأسیس پاکستان بنا شدهاند، کلیه مراجع و مآخذ تاریخ پاکستان در این کتابخانهها انباشته شده است. زبان این کتابهای انباشتهشده در کتابخانهها بیشتر فارسی و عربی است. در جلد اول این کتاب در مجموع 237 کتابخانه مورد شناسایی قرار داده شده است.