جنتی عطایی، خود درباره این اثر می گوید: «فاخته دهان دوخته را من بر اساس زندگی محمد فرخی یزدی نوشته ام. بنابراین اسناد و مدارک گوناگون را از نظر گذرانده ام. با این همه آنچه باید گفته شود این است که این یک متن نمایشی است و نه یک تحقیق یا تک نگاری. اسامی تا آنجا که می شد و در دست است، وقایع تاریخی و رویدادها، همه تا آنجا که اصول نمایش و امکانات اجرائی تئاتر اجازه می داده، حقیقی و مستند است. از "کیهان و اطلاعات" آگاهانه استفاده شده اگرچه قبل از تاسیس، به طور کلی چه در مورد زبان و چه در مورد شخصیت ها سفری تاریخی از "دیروز تا امروز" خواستمند بوده. موضع گیری ها و مرزبندی های شخصی فرخی با فرقه ها و افراد و احزاب الزاما مورد موافقت من نیستند. "همدم" شخصیتی است که من آن را از خلال شعرهای فرخی بیرون آورده و بازسازی کرده ام. تغیراتی در "حسین" هست که ممکن است با آنچه بوده تطبیق نکند و مواردی از این دست شاید در طول متن وجود داشته باشد که مهم نیست، چراکه همان طور که گفتم قصدم یک تحقیق تاریخی نبوده و این به عهده متخصصین است.» این نمایشنامه در سال 1363 توسط انتشارات شما در شهر لندن کشور انگلستان منتشر شده است.
“فرهنگ تئاترهای تلویزیونی” شامل مجموعه ای از آثار پخش شده از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۹۰ بوده که از سوی اداره کل آموزش و پژوهش سیما انتشار یافته است. فهرست نمایش های تلویزیونی آمده در این کتاب بر پایه سال تولید چینش شده است و مؤلف نیز در آغاز آن گذری بر روند تولید تئاتر تلویزیونی داشته است. مقدمه این کتاب را داریوش مؤدبیان نوشته و در بخشی از آن آورده است: “تئاتر تلویزیونی از گونه برنامه های تلویزیونی است و نه از انواع تئاتر به معنای صحنه ای آن. تئاتر تلویزیونی به هر شکل و نوعی که باشد بیشتر به تلویزیون تعلق دارد و به آن نزدیک تر است.”
فرخی یزدی به چنان درک و شناختی از بهکارگیری اصطلاحات و تعبیرات نوین در غزل سیاسی دست یافته بود که غزلهایش با وجود روانی و زلالی، سهل ممتنع به نظر میآمد؛ از اینرو جای آن دارد که واژگان و اصطلاحات ناب اشعار او گردآوری شود که در این کتاب به این مهم اقدام شده است. در این کتاب تقریباً کلیه اصطلاحات، ترکیبات، تعبیرات، واژههای خاص و تمثیلات از خلال اشعار او گردآوری شده و آنگاه با استفاده از فرهنگهای رایج به جستجوی معانی و توضیح آنها پرداخته شده است.