کتابخانه مجازی ادبیات

«سماع سرخ ستاره ها» پژوهشي است در زندگي و آثار و افكار تني چند از پيشوايان و امامان ادب وشعر در عالم اسلامي كه در زندگي سراسر تكاپو وتلاش ايشان با مرگ سرخ، فرجام پذيرفته است. اين پژوهش كه به روش كتابخانه اي انجام شده به زندگي چندتن از بزرگان شهيد شعر و ادب فارسي مي پردازد كه از آن جمله است : دعبل خزايي، ابن رومي، نجم الدين كبري، فضل الله نعيمي، عمادالدين نسيمي، ابوعماره يمني و عين القضاة همداني.

مختصر نوشته‌ای که در این جزوه درباره باباطاهر عریان همدانی وجود دارد حاوی اندک مطالبی درباره شرح احوال و آثار باباطاهر و ذکر برخی از ابیات و دوبیتی‌های او و نیز نمودی از افکار و عقاید عرفانی پیر وارسته همدانی است. باباطاهر معروف به باباطاهر عریان، عارف، شاعر فارسی تبار و دوبیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری (سده ۱۱م) ایران و معاصر طغرل بیک سلجوقی بوده است. آوازۀ باباطاهر، بیشتر به‌دلیل‌ دوبیتی‌های‌ عوام‌ فهم‌ و خواص‌ پسند اوست‌. دوبیتی‌های‌ باباطاهر، دارای مضامین‌ ساده‌ و روان‌ و دور‌ از صنایع‌ ادبی دشوار است. این امر باعث رونق شعر او میان عموم مردم شده، به‌طوری که شماری‌ از ابیات‌ او صبغۀ تمثیلی‌ یافته‌ است‌. عناصر طبیعت‌، کوه‌ و صحرا و گل‌ و گیاه‌، عواطف‌ لطیف‌ و احساسات‌ رقیق‌، درویشی‌، قلندری‌ و ملامت‌، غم‌ غربت‌ و درد دلتنگی‌، اندوه‌ بی‌سامانی‌ و حسرت‌ وصال‌، شکوه‌ از ناپایداری‌ و بی‌وفایی‌، دلدادگی‌ و وفای‌ به‌ عهد، اعتراف‌ به‌ گناه‌ و پوزش‌ از خالق‌ رحمان‌، مویه‌های‌ حاصل‌ از هجران‌، شور و جذبه‌های‌ عشق‌ و... از جمله‌ مضامین‌ بارز شعر باباطاهر است‌. برخی‌ صاحبان‌ کتاب‌های‌ تذکره‌ و محققان‌ معاصر، زبان‌ وی‌ را «راژی»، «راجی» یا «رازی» دانسته‌اند. این‌ سه لفظ به‌ گویش‌ قدیم‌ اهل‌ ری بازمی‌گردد. برخی‌ نیز زبان اشعار او را لُری‌ می‌دانند.