محمود خان ملک الشعرای صبا (1311 – 1228 ق) نوه فتحعلی خان صبای کاشانی است که در تهران متولد شد. او علاوه بر سرودن شعر، نقاشی توانا و خوشنویسی چیره دست بود. وی از پادشاهان قاجار، زمان ناصرالدین شاه را درک کرد و در این دربار، محبوب و مقبول بود. از وی جز معدود آثار، چیزی در دست نیست. شهرت محمودخان بیشتر به سبب نقاشی های آبرنگ و رنگ روغن اوست که پیشگام نقاشی مدرن به حساب می آید. آثار سیاه مشق بدیع و هنرمندانه ای نیز از وی بر جای مانده است. کتاب حاضر، منشآت قائم مقام است که توسط او جمع و با خط خوش نستعلیق مرقوم شده است. نامه ها را قائم مقام به بزرگان و نظامیان در باب حل و فصل امور مهم و مسائل سیاسی نظامی عصر خویش نوشته. محمود خان ملک الشعرا علاوه بر منشآت، برخی قصاید و قطعات سید الوزرا، ابوالقاسم قائم مقام، متخلص به ثنایی را نیز در این کتاب آورده و در توضیح و یا تصحیح منشات و اشعار، حاشیه ای مختصر در بعضی صفحات نوشته است. این کتاب در سال 1281 هجری در تبریز، مکتوب شد. کتاب حاضر افست نسخه دستنویس است.
سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.
کتاب "جشن قرن هفتم ملای روم" مولانا در خانقاه شمس تبریزی اثر استاد شهریار، به کوشش کریم خمسه.
این کتاب، مشتمل بر اشعار فارسی و عربی ابوالقاسم قائممقام فراهانی (متوفی 1251ق)، متخلص به ثنایی است. در ضمیمه این کتاب اثر دیگر قائممقام با نام مثنوی جلایرنامه آمده است. کتاب مشتمل بر سه بخش است: مقدمه مصحح با عنوان گوشههایی از زندگی پرفرازونشیب قائممقام فراهانی؛ اشعار پارسی و تازی او مشتمل بر 1606 بیت پارسی و 87 بیت عربی؛مثنوی جلایرنامه، شامل 1124 بیت که بر اساس نسخه استاد وحید دستگردی بهوسیله نگارنده تصحیح و تحشیه شده و منضم به این دیوان است. در بخشی از این مقدمه، به خدمات قائممقام پرداخته شده است. از جمله مهمترین خدمات قائممقام، خدمت به فرهنگ کشور بوده است؛ بدین معنی که سیاق و عبارات و نوشتههای ایران را که از زمان صفویه رو به انحطاط گذاشته بود و مبدل به عبارتپردازیهای مغلق شده، تغییر و تبدیل به عبارات سهل و ساده داده است و در واقع میتوان قائممقام را معمار نثر جدید فارسی به شمار آورد و منشآت وی گواه صادقی بر این مدعاست. قائممقام نهتنها در نثر، بلکه در شعر نیز قدرتی بسزا دارد و در این فن هرچند که شاگرد مکتب شعرای خراسان است، اما مانند نثر، صاحب ابتکار و تصرف و شیرینکاری و تجدد است؛ خاصه در اشعاری که قصدی خاص دارد و میخواهد چیزی بگوید و مطلبی بپروراند.
نسخ مختلف دیوان شعر قائممقام (در زمان چاپ این کتاب) بیش از هزاروپانصد بیت نبوده، ولی در این کتاب به وسیله تتبع در 24 کتاب خطی و جنگ دیوان شعر حدود سه هزار بیت جمعآوری شده و به نام ضمیمه سال دهم مجله ارمغان منتشر شده است. در ابتدای کتاب نیز شرح حال قائممقام توسط میرزا عبدالوهاب خان قائممقامی (از آشنایان قائممقام) آورده شده است.