هند دومین کشور پرجمعیت دنیا و دارای تاریخ و فرهنگی بسیار کهن و پربار است و سرزمین نژادها، زبانها، آیینها و فرهنگهای گوناگون می باشد. ورود آریاییها به هند بر فرهنگ، دین، ادبیات و نظام اجتماعی این سرزمین بسیار تأثیرگذار بوده است. از جمله این تاثیرات میتوان به شکل گیری زبان سانسکریت، تدوین متون مقدس هندو و پیدایش سیستم طبقاتی در جامعه هند اشاره نمود. هویت یک ملت بیش از همه با افسانه ها و روایات قومی و قصه های عامیانه آن ملت معرفی می شود. داستان های کتاب قصه ها و افسانه های مردم هند از منابع سنسکریت و زبانهای باستانی برهماییان و بوداییان انتخاب شده و تقریبا اساس تمام این قصه ها مفاهیم تناسخ ( باززایی دوباره ) و کاست ( قید و بندهای اجتماعی در سیستم طبقاتی ) می باشد. این کتاب که از 32 داستان تشکیل شده است به همت جی. ای. بی. گری جمع آوری گشته و توسط ابراهیم اقلیدی به فارسی ترجمه شده است. این مجموعه در سال 83 با همکاری انتشارات کتابهای کیمیا (هرمس) و مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها منتشر گردیده است.
هزارویکشب یکی از منابع عمده مطالعه و تحقیق در فرهنگ مردم برای شناخت جزئیات حال و روزگار عوام و خواص آن روزگاران است؛ الا آنکه افسانههای کتاب غالبا رنگی از مبالغه و گزاف بدانها زده است. اینها همه آگاهیهایی است که از بررسی کتاب هزارویکشب به دست میآید و انگیزههای اصلی نگارنده نیز در تألیف این کتاب، یکی شوق شناخت فرهنگ مردم از طریق پژوهش در قصهها بوده و دو دیگر شگرفی کار زنی چون شهرزاد که پیروزیاش در بیدادستیزی، فرآورده کارگاه صدفه و بخت و از دولت دلفریبی و کرشمهناکی نیست؛ زیرا از آنچه به قول میگوید، به فعل نمیکند، بلکه زاده سخندانی است که سخنی دارد چون سحر و این خود جلوهای است از هوشیاری و کاردانی.
کتاب مجموعه مقالات دکتر ظهیر احمد صدیقی به زبان اردو است. عنوانِ مقالات: «حرف آغاز»؛ «شیخ نجم الدین رازی و علامه اقبال لاهوری»؛ «مثنوی و حکایات مثنوی»؛ «احوال و آثار میرزا عبدالقادر بیدل»؛ «اسرار و علم حروف و میرزا عبدالقادر بیدل»؛ «احوال و آثار امیر خسرو»؛ «ذوق بلگرامی و ذکر خوراکی ها در شعر طنز فارسی»؛ «زرتشت ایرانی و علامه اقبال».
این کتاب دربرگیرنده داستانها و افسانههایی از هند میباشد. منابع اصلی این داستانها، متون سنسکریت و پالی است که به ترتیب زبان برهمنان و بوداییان به شمار میرود. بسیاری از این داستانها با گذشت زمان دستخوش تغییراتی شده و تعدادی دیگر به شکلهای گوناگون در قصههای عامیانه مردم دوران جدید هند راه یافته و بر زبانها جاری شده است.