تئاتر قرن بيستم فرانسه، متاثر از دو جنگ جهاني اول و دوم، دستخوش تحولاتي شد که بارزترين آن به کنار نهادن و دگرگون کردن اصول نمايشي مرسوم تا به آن زمان بوده است. ساموئل بکت (Samuel Beckett) که بيشک از نامآوران و مبتکران عرصه تئاتر آوانگارد است، در جستجوي تئاتري با قالبي عريان و به دور از قراردادهاي نمايشي و مقررات صحنه است. تئاتر بکت را ميتوان مقطع و سرآغاز شيوه نويني در سبک نوشتاري، شخصيتپردازي و گرهگشايي نهايي در نمايش به شمار آورد. تئاتر بک که در زمره تئاتر فلسفي جاي ميگيرد، فلاکت و نگون بختي انسان گرفتار در دنيايي پوچ را نشان ميدهد که با فروپاشي ارزشهاي ديرينه و امکانناپذير شدن هم کنشي معنادار بين انسانها معناي زندگي در آن رنگ باخته است. بيگمان بکت ـ که يکي از پيامآوران انحطاط در عصر حاضر است ـ با زيرکي خاصي با بر ملاکردن روابط غيرانساني و حيات معنا باخته آدميان خود در جستجوي جامعهاي انساني با شالودههاي معنادار است. بکت سعي دارد مشکلات انسان معاصر را به تصوير بکشد؛ انساني که ميکوشد جايگاه خود را در اين جهان پيدا و خود را با شرايط آن سازگار کند. اين جستار فرصتي است تا بيش از پيش با جهان تئاتري بکت که سرشار از ايهام و مضاميني تکاندهنده است، آشنا شويم.
این اثر در پنج بخش تدوین شده است: در بخش اول تمدن های دیرین یا کهن بررسی شده اند؛ نویسندگان در این قسمت، نگاهی به تمدن های سومریان، مصریان و آشوریان دارند؛ بخش دوم تمدن های یونان و روم را مورد توجه قرار می دهد و در بخش سوم که با عنوان سرآغازهای تمدن جدید شروع می شود عناوینی همچون سرنگون شدن امپراتوری روم ، تمدن رومی و مسیحی سده های میانه و پایان سده های میانه و آغاز تمدن عصر نوین به چشم می خورد. همچنین در بخش چهارم با عنوان روشنگر تمدن نوین و انقلاب های سیاسی و اجتماعی جهان نویسندگان تلاش کرده اند تا به ریشه های انقلاب فرانسه و تبعات آن بپردازند، هم چنین موضوعاتی همچون یکپارچه شدن ایتالیا، یکپارچه شدن آلمان وجنگ فرانسه و پروس در این بخش مورد بررسی قرار گرفته است؛ بخش پنجم نیز از انقلاب صنعتی و تغییراتی که در پی آن در دنیای معاصر حادث شد، سخن به میان می آورد و در نهایت کتاب با نگاهی به دو جنگ جهانی و علل ایجاد آن ها و پیامدهایی که برای ملت ها داشتند وهم چنین بررسی روند تحولات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی بعد از دو جنگ، به پایان می رسد.
این کتاب مجموعهای از مقالات ارائه شده به «گردهمایی مکتب اصفهان» در بخش نمایش است که در سال 1385 خورشیدی در تهران و اصفهان برگزار شد. عناوین برخی از مقالات و نویسندگان آنها عبارتند از: اجرای نمایشهای مذهبی ایرانی/ رحمت امینی، مکان تعزیه مرکز عالم/ امیرکاوس بالازاده، نقش و کارکرد اجتماعی فرهنگی و هنری تعزیهخوانی در جامعه سنتی ایران/ علو بلوکباشی، دلقکان و متلکگویان عصر صفوی/ رضا مولایی، نقالی در دوره صفویه/ محمدحسین ناصربخت.