ویلیام کارلوس ویلیامز (1963 ـ 1883) را یکی از پر آثارترین و تأثیرگذارترین شاعران قرن بیستم آمریکا دانستهاند. از پدری انگلیسی و مادری پرتوریکوئی در نیوجرسی به دنیا آمد. در 1962 برنده جایزه پولیتزر شد، و تا چند سال پیش از مرگ در کنار سرودن شعر و نوشتن داستان و مقاله، به طبابت اشتغال داشت. او که در همان خاک رمانتیسم انقلابی ویتمن و کامینگز بالیده بود. روش شاعران از وطن هجرت کردهای همچون الیوت و ازرا پاند را نمیپسندید، خود را غرق در زندگی آمریکائی میخواست و در اشعارش در جستجوی «زبان و گویشی با تشخص کاملا آمریکائی» و گاه، به قول بعضی، ضد شاعرانه بود. گفتهاند تاکیدش بر احساس و محیط فیزیکی و طرد فورمالیزم شاعرانه جریان شعر مدرن تآثیرگذار بوده است. اعتقاد داشت شعر باید زیر و بم زندگی امروزی (مدرن) را بازتاب دهد و انسان و شاعر باید با زندگی همگام باشند.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.