امروزه بسیاری از پژوهشگران، راز ماندگاری ملتهای پیشین را در برگزاری رسمها و آیینهایی میدانند که سالهای سال با آن زیسته و در برپایی و پویایی این باورها و آیینها نهایت تلاش خود را به انجام رسانیدهاند. این باورها و آیینها در واقع چکیدهای است از زندگی پیشینیان که با گذشت زمان شکل گرفته و به باروری رسیده است. هر چند بسیاری از آن در کوچه پس کوچههای یادها سر از ناکجا آباد اوهام و خرافات در آورده و با گذر زمان به زمزمهای گنگ و مبهم تبدیل شده است، اما با کمی کندوکاو و مطالعه در نوشتهها و آثار به جا مانده از پیشینیان به راحتی میتوان به ارزشمندی هر یک پی برد.
ایرانیان در گستره فرهنگ و دانش، سابقه ای طولانی دارند. آنان با تلاش های خستگی ناپذیر، گذشته درخشانی را آفریدند و در فرهنگ انسانی، نقش عمده ای ایفا کردند. وزش نسیم آزادی بخش اسلام بر ایران و تلاقی دو فرهنگ ایرانی و اسلامی مناسبات دین و فرهنگ را به همراه داشت و ثمرات میمون و مبارکی برای بشر به بار آورد. این فرهنگ ایرانی-اسلامی پویا، غنی و گسترده بود، به طوری که مرزهای جغرافیایی را درنوردیدند و در شمال آفریقا هند و حتی اروپا راه یافت. بررسی این مناسبات و چگونگی خدمات متقابل ایران و اسلام ازبایسته های پژوهشی روزگار ماست. از همین رو دبیرخانه "دین پژوهان" با دعوت از متفکران و اندیشوران، غوررسی در این موضوع را وجه همت خویش قرار داد و در سلسله مقاله هایی که اینک پیش روی شماست زوایای این مهم را کاوید...
در زمستان سال 1882-83 س، ج، بنجامین از طرف پرزیدنت آرتور ریاست جمهوری آمریکا به سمت نخستین سفیر آمریکا در ایران منصوب شد زیرا کنگره آمریکا به تازگی تاسیس سفارت را در ایران تصویب کرده بود. در سال 1885 با موفقیت حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری و زمامداری این حزب بنجامین به امریکا احضار شده و طبق شیوه معموله در دیپلماسی امریکا به زندگی خصوصی خود پرداخت. خاطرات و تجربیات وی در طول ماموریت دو ساله اش در ایران انگیزه ای بود برای تدوین کتابی تخت عنوان ایران و ایرانیان که در سال 1887 در لندن به چاپ رسید.