چیز عجیبی دلم میخواهد. دلم میخواهد همه زندگی را نفس به نفس حسن کنم. همه درختان و حشرههاشان را، و همه گربهها و میمونها را. و همه کوههای پر از ببر را دلم میخواهد. دلم میخواهد صدای راه رفتن مورچه را بشنوم و چشم نهنگ را در عمق اقیانوس بفهمم. دلم میخواهد در انتهای شاخه کنار کهنه با سار درد دل کنم. دلم میخواهد توی آفتاب تابستان روستا، همراه هر خروسی اذان بگویم، و با فیل پیش از پهن شدن آفتاب به گردش بروم. بچه موش پیر انبار خانهمان را از شیر بگیرم و فرار را یادش بدهم. دلم میخواهد در دشتی زندگی کنم که هر روز صد تا پیرمرد ببینم و عصایشان باشم، ده هزار تا دختر ببینم و لپهای سرخشان باشم و در همان لحظه صدهزار تا بچه قد و نیم قد دروم باشند. و من با صد هزار دست، دندان اولی را بکشم. دماغ دومی را پاک کنم و چهارمی را تو دهنی بزنم و با هفتمی از ستاره حرف بزنم و برای صدهزارمی لالایی بگویم. دلم میخواهد صبح زود بابابزرگ بودم، ظهر بابا بودم و شب بچه کوچولو بودم. دلم میخواهد همه خندههای دنیا را توی یک کیسه داشتم و خودم تقسیمش میکردم بین همه .... چیز عجیبی دلم میخواهد. دلم میخواهد توی این دنیا تا بدانم حرف حساب خودم چیست.
پس از گذشت حدودا چهل سال از عمر سینمای ایران به جهت بالا بردنبار عاطفی فیلم و به ویژه در مضامین خانوادگی و ملودرامهای وطنی، در سالهای دهه چهل، کودکان نیز گهگاه در فیلمهای فارسی حضور پیدا می کنند. اما این حضور به تنهایی نمی تواند سرآغاز فیلم کودک در تاریخ سینمای ایران باشد. چرا که سینمای کودک، ویژگیهای خاص خود را دارد و برای مخاطبان خاص خود نیز تولید می شود و فیلم های سینمایی به دلیل جامعیت و عمومی بودن شیوه بیان و پیام آن نمی تواند پاسخگوی این نیاز باشد....
این کتاب دربرگیرنده نوشتارهایی درباره جنبههای مختلف ادبیات کودکان است و به قلم متخصصان فن و پیشکسوتان به رشته تحریر درآمده است. شاعر و نویسنده و ادیتور و کتابداری که در این جزوه سخن میگویند، از احساسات و تجربیات خویش صحبت میکنند. مقاله متخصصانی چون پل هازار و ژلالپمن نتیجه سالها مطالعه و تجربه دقیق علمی است. عناوین برخی از نوشتارها بدین ترتیب است: کتابهای مصور و فکر صلح، وضع کتابهای کودکان چگونه است، کمک تلویزیون به کتابخوانی کودکان، شعر برای کودکان و ... .