اسطوره: اسطوره کلمه‌ای معرب است که از واژه ی یونانی هیستوریا (historia) به معنی «جستجو، آگاهی و داستان» گرفته شده‌است. برای بیان مفهوم اسطوره در زبان‌های اروپایی از بازمانده ی واژه ی یونانیمیتوس (mytos) به معنی «شرح، خبر و قصه» استفاده شده‌است. ارائه تعریفی کامل از اسطوره که در برگیرنده همه ی مفاهیم آن باشد کار آسانی نیست. در فهم عامه و در برخی فرهنگ ها، اسطوره معنی: آنچه خیالی و غیر واقعی است و جنبه ی افسانه ایی محض دارد یافته است، اما اسطوره را باید داستان و سرگذشتی «مینوی» دانست که معمولاً اصل آن معلوم نیست و شرحِ عمل، عقیده، نهاد یا پدیده ایی طبیعی است به صورت فراسویی که دست کم بخشی از آن، از سنت ها و روایت ها گرفته شده و با آیین ها و عقاید دینی پیوندی ناگسستنی دارد. در اسطوره، وقایع از دوران اولیه نقل می‌شود. به عبارت دیگر، سخن از این است که چگونه هر چیزی پدید می‌آید و به هستی خود ادامه می‌دهد. شخصیت‌های اسطوره را موجودات مافوق طبیعی تشکیل می‌دهند و همواره هاله ایی از تقدس، قهرمان های مثبت آن را فرا گرفته است. حوادثی که در اسطوره نقل می‌شود همچون داستان واقعی تلقی می‌گردد، زیرا به واقعیت‌ها برگشت داده می شود و همیشه سیری منطقی را دنبال می‌کند. اسطوره گاهی به ظاهر، حوادث تاریخی را روایت می‌کند، اما آنچه در این روایت ها مهم است صحت تاریخی آنها نیست بلکه مفهومی است که شرح این داستان ها برای معتقدان آنها در بر دارند، و همچنین از این جهت که دیدگاه های آدمی را نسبت به خویشتن و جهان و آفریدگار بیان می کند دارای اهمیت است.
اسطوره نماد زندگی دوران پیش از دانش و صفت و نشان مشخص روزگاران باستان است. تحول اساطیر هر قوم، معرّف تحول شکل زندگی، دگرگونی ساختارهای اجتماعی و تحول اندیشه و دانش است. در واقع، اسطوره، نشانگر یک دگرگونی بنیادی در پویش بالا رونده ی ذهن بشری است. اساطیر، روایاتی است که از طبیعت و ذهن انسان بدوی ریشه می‌گیرد، و برآمده از رابطه ی دوسویه این دو است.
این واژه که جمع شکسته عربی آن به گونه اساطیر بیشتر بکار می‌رود، منشأ هندواروپایی دارد و در زبان‌های هندواروپایی نیز مشتقاتی دارد. در سنسکریت Sutra به معنی داستان است که بیشتر در نوشته‌های بودایی بکار رفته است. در یونانی Historia به معنی جستجو و آگاهی، در فرانسه(فرانسوی) Histoire، در انگلیسی به دو صورت Story به معنی حکایت، داستان و قصه ی تاریخی، و History به معنی تاریخ، گزارش و روایت بکار می‌رود.
اسطوره را از ديدگاه هاي گوناگون مي توان مورد بررسي قرار داد. جامعه شناسان، دين شناسان و روان شناسان و... هر يك به نوعي از اسطوره ها براي بيان شناخت خاستگاه تفكر و عاطفه بشر و آرزوهاي آدمي بهره جسته اند. انسان های جوامع كهن پيچيدگي هاي جهان بيروني خود را در روايت‌هاي ساده براي خويش بازگشايي مي‌كردند. اسطوره با ادبيات، فلسفه و دين همواره پيوندي نزديك داشته‌است. اسطوره هاي ملل مختلف با همه اختلافاتي كه در جزئيات با هم دارند در ساختار داراي يك سرنمون و روايت شبيه به هم مي باشند.
به عبارت دیگر، اسطوره تلاشی برای بیان واقعیت‌های پیرامونی با امور فراطبیعی است. انسان در تبیین پدیده‌هایی که به علتشان واقف نبوده به تعبیرات فراطبیعی روی آورده و این در زمانی روی می دهد که هنوز دانش بشری توجیه کننده حوادث پیرامونی اش نیست. به عبارت دیگر، انسان در فرآیند تلاش برای ایجاد صلحی روحی میان طبیعت و خودش، اسطوره‌ها را خلق کرده‌است. از دیدگاه انسان به اصطلاح ابتدایی، اسطوره تاریخ است. از دیدگاه انسان مدرن، اسطوره و تاریخ دو چیز متمایز و کاملا متفاوت اند.
فرهنگ: فرهنگ آن چیزی است که مردم با آن زندگی می‌کنند. فرهنگ ازآنِ مردم است؛ ادوارد تایلور (۱۹۱۷-۱۸۳۲) فرهنگ را، مجموعه پیچیده‌ای از دانش‌ها، باورها، هنرها، قوانین،اخلاقیات، عادات و هرچه که فرد به عنوان عضوی از جامعهد ی خویش فرامی‌گیرد تعریف می‌کند. هر منطقه از هر کشوری می‌تواند فرهنگ متفاوتی با دیگر مناطق آن کشور داشته باشد. فرهنگ به وسیله ی آموزش، به نسل بعدی منتقل می‌شود، در حالی که ژنتیک به وسیله ی وراثت منتقل می‌شود. همچنین فرهنگ راهکارهای شایع موجه در یک جامعه برای رفع هرگونه نیاز واقعی یا غیر واقعی است.
فرهنگ شامل: هنر، ادبیات، علم، آفرینش‌ها، فلسفه و دین است. فرهنگ ها دارای عناصر بسیارند که بطور آمیزه و نامیزه ی معنایی در جامعه شناورند و درست از میان خودآگاه و ناخودآگاه هوشیاری اجتماعی عبور می کند.
این بخش به معرفی کتاب های مربوط به اسطوره و فرهنگ اختصاص دارد.
اسطوره: اسطوره کلمه‌ای معرب است که از واژه ی یونانی هیستوریا (historia) به معنی «جستجو، آگاهی و داستان» گرفته شده‌است. برای بیان مفهوم اسطوره در زبان‌های اروپایی از بازمانده ی واژه ی یونانیمیتوس (mytos) به معنی «شرح، خبر و قصه» استفاده شده‌است. ارائه تعریفی کامل از اسطوره که در برگیرنده همه ی مفاهیم آن باشد کار آسانی نیست. در فهم عامه و در برخی فرهنگ ها، اسطوره معنی: آنچه خیالی و غیر واقعی است و جنبه ی افسانه ایی محض دارد یافته است، اما اسطوره را باید داستان و سرگذشتی «مینوی» دانست که معمولاً اصل آن معلوم نیست و شرحِ عمل، عقیده، نهاد یا پدیده ایی طبیعی است به صورت فراسویی که دست کم بخشی از آن، از سنت ها و روایت ها گرفته شده و با آیین ها و عقاید دینی پیوندی ناگسستنی دارد. در اسطوره، وقایع از دوران اولیه نقل می‌شود. به عبارت دیگر، سخن از این است که چگونه هر چیزی پدید می‌آید و به هستی خود ادامه می‌دهد. شخصیت‌های اسطوره را موجودات مافوق طبیعی تشکیل می‌دهند و همواره هاله ایی از تقدس، قهرمان های مثبت آن را فرا گرفته است. حوادثی که در اسطوره نقل می‌شود همچون داستان واقعی تلقی می‌گردد، زیرا به واقعیت‌ها برگشت داده می شود و همیشه سیری منطقی را دنبال می‌کند. اسطوره گاهی به ظاهر، حوادث تاریخی را روایت می‌کند، اما آنچه در این روایت ها مهم است صحت تاریخی آنها نیست بلکه مفهومی است که شرح این داستان ها برای معتقدان آنها در بر دارند، و همچنین از این جهت که دیدگاه های آدمی را نسبت به خویشتن و جهان و آفریدگار بیان می کند دارای اهمیت است.
اسطوره نماد زندگی دوران پیش از دانش و صفت و نشان مشخص روزگاران باستان است. تحول اساطیر هر قوم، معرّف تحول شکل زندگی، دگرگونی ساختارهای اجتماعی و تحول اندیشه و دانش است. در واقع، اسطوره، نشانگر یک دگرگونی بنیادی در پویش بالا رونده ی ذهن بشری است. اساطیر، روایاتی است که از طبیعت و ذهن انسان بدوی ریشه می‌گیرد، و برآمده از رابطه ی دوسویه این دو است.
این واژه که جمع شکسته عربی آن به گونه اساطیر بیشتر بکار می‌رود، منشأ هندواروپایی دارد و در زبان‌های هندواروپایی نیز مشتقاتی دارد. در سنسکریت Sutra به معنی داستان است که بیشتر در نوشته‌های بودایی بکار رفته است. در یونانی Historia به معنی جستجو و آگاهی، در فرانسه(فرانسوی) Histoire، در انگلیسی به دو صورت Story به معنی حکایت، داستان و قصه ی تاریخی، و History به معنی تاریخ، گزارش و روایت بکار می‌رود.
اسطوره را از ديدگاه هاي گوناگون مي توان مورد بررسي قرار داد. جامعه شناسان، دين شناسان و روان شناسان و... هر يك به نوعي از اسطوره ها براي بيان شناخت خاستگاه تفكر و عاطفه بشر و آرزوهاي آدمي بهره جسته اند. انسان های جوامع كهن پيچيدگي هاي جهان بيروني خود را در روايت‌هاي ساده براي خويش بازگشايي مي‌كردند. اسطوره با ادبيات، فلسفه و دين همواره پيوندي نزديك داشته‌است. اسطوره هاي ملل مختلف با همه اختلافاتي كه در جزئيات با هم دارند در ساختار داراي يك سرنمون و روايت شبيه به هم مي باشند.
به عبارت دیگر، اسطوره تلاشی برای بیان واقعیت‌های پیرامونی با امور فراطبیعی است. انسان در تبیین پدیده‌هایی که به علتشان واقف نبوده به تعبیرات فراطبیعی روی آورده و این در زمانی روی می دهد که هنوز دانش بشری توجیه کننده حوادث پیرامونی اش نیست. به عبارت دیگر، انسان در فرآیند تلاش برای ایجاد صلحی روحی میان طبیعت و خودش، اسطوره‌ها را خلق کرده‌است. از دیدگاه انسان به اصطلاح ابتدایی، اسطوره تاریخ است. از دیدگاه انسان مدرن، اسطوره و تاریخ دو چیز متمایز و کاملا متفاوت اند.
فرهنگ: فرهنگ آن چیزی است که مردم با آن زندگی می‌کنند. فرهنگ ازآنِ مردم است؛ ادوارد تایلور (۱۹۱۷-۱۸۳۲) فرهنگ را، مجموعه پیچیده‌ای از دانش‌ها، باورها، هنرها، قوانین،اخلاقیات، عادات و هرچه که فرد به عنوان عضوی از جامعهد ی خویش فرامی‌گیرد تعریف می‌کند. هر منطقه از هر کشوری می‌تواند فرهنگ متفاوتی با دیگر مناطق آن کشور داشته باشد. فرهنگ به وسیله ی آموزش، به نسل بعدی منتقل می‌شود، در حالی که ژنتیک به وسیله ی وراثت منتقل می‌شود. همچنین فرهنگ راهکارهای شایع موجه در یک جامعه برای رفع هرگونه نیاز واقعی یا غیر واقعی است.
فرهنگ شامل: هنر، ادبیات، علم، آفرینش‌ها، فلسفه و دین است. فرهنگ ها دارای عناصر بسیارند که بطور آمیزه و نامیزه ی معنایی در جامعه شناورند و درست از میان خودآگاه و ناخودآگاه هوشیاری اجتماعی عبور می کند.
این بخش به معرفی کتاب های مربوط به اسطوره و فرهنگ اختصاص دارد.
