کتابخانه مجازی ادبیات

تاریخ بشر آئینه یک سلسله مبارزه هایی است که بین طبقات مردم برقرار است و این مبارزه ها تا غلبه حق بر باطل ادامه خواهد داشت. مبارزه طبقاتی مظهر و نمایش واقعی حوادث تاریخی است که سر ترقی و تکامل هم در آن نهانست. نبرد دائمی خوبی و بدی، قدرت و حق، فقر و غنا، سرمایه و کار، تقدم و تجدد، ارتجاع و آزادی، فداکاری و خودپرستی، ظلم و عدالت و بالاخره مبارزه نور و ظلمت و یا یزدان و اهریمن است که حوادث و وقایع تاریخی را بوجود آورده است و بدون این نبرد زندگی هدف واقعی ندارد. تصدیق حالت حاضره و تسلیم در برابر سلطه و قدرت زندگی را همان اندازه فاقد روح و معنی خواهد ساخت که کسی وارد جنگ تن به تن بشود بدون اینکه کینه ای در دل داشته باشد و یا تن به زناشویی دهد درحالیکه فاقد عشق و محبت نسبت به همسر خود باشد. یکی از مظاهر حساس و جلوه های مشخص مبارزه های طبقاتی مبارزه ایست که در طول تاریخ بردگان با اربابان نموده اند و پرده های دلگداز و در عین حال لذت بخشی در صحنه اجتماع به وجود آورده اند. بردگی دوره مشخصی در تاریخ اجتماعی هریک از ملت ها گذرانده و خود یکی از دوره های فعالیت اقتصادی بشر است. تمام ملت ها "دوران اقتصاد بردگی" و یا دوره مبارزه بر علیه بردگی را در زمان واحدی نگذرانده اند و در تمام ملت ها هم بردگی حالت مشخص اقتصادی نبوده بلکه بطوری که در این مقاله ها دیده خواهد شد رژیم اقتصادی بردگی در بعضی از کشورها مانند یونان و روم با ظهور فئودالیسم از بین رفته و در پاره از ممالک دیگر مانند آمریکا و روسیه تا یک قرن پیش وجود داشته و در پاره کشورها مانند ایران از بردگان در فعالیت خاص اقتصادی یعنی تولید استفاده نمی کردند.

هاشم اعتماد سرابی نویسنده کتاب، در مورد موضوع کتاب می گوید: این نوشته ها یک قسمت از مقالاتی است که در این چند ساله در روزنامه خراسان چاپ شده است، چیزهایی که پیرامون مسائل مختلف نوشته ام. که البته مثل نماز آن مردک گلستان چیزی نبوده که به کار آید. از سستی و نقص اما چرا باز به شکل کتابی در می آید منکه هنوز از رنج شرم "اسائه ادب" فارغ نیامده ام، واقعه ایست مشکلم... احساسی است و امیدی گنگ و خام و اگر با این همه، کمک کوچکی به درک درست شده باشد خود را ماجور یافته ام.

این کتاب دربرگیرنده سخنرانی‌ها و مقالات نخستین انجمن‌واره بررسی ایرانشناسی است. برخی از نوشتارهای این کتاب عبارتند از: نگاهی به ایرانشناسی و شیعه‌شناسی هانری کربن/ سیدجلال‌الدین آشتیانی، اهمیت و نقش زبان عربی در ایرانشناسی/ فیروز حریرچی، شرق‌شناسی و سیاست/ فرهنگ رجایی، ایرانشناسی در روسیه و اتحاد شوروی/ عنایت‌الله رضا، ایرانشناسی و متون عرفانی فارسی/ سیدضیاءالدین طباطبایی، ایرانشناسی و اهمیت تاریخی خوزستان/ محمدحسن کاووسی و .... .

یدالله بهزاد شاعر توانای کرمانشاهی پنجم فروردین 1386 زندگی را بدرود گفت، مرگ چنین خواجه نه کاری است خرد، او با آنکه بی‌ادعا و گوشه‌گیر، اما از پهلوانان عرصه سخن بود. شعر او را از دو جنبه می‌توان مورد مداقه و توجه قرار داد: یکی به اعتبار معنا و ژرف ساخت، و دیگر به لحاظ لفظ و روساخت. باید بگویم که بهزاد شاعری معناگراست و شعر او در ژرف ساخت شعری متعهد است و البته این تعهد چند جنبه و سمت و سو دارد: 1. نخست و مهمترین آن تعهد سیاسی است. 2. دو دیگر سمت و سوی انسانی و اجتماعی و عاطفی است. 3. سه دیگر وطندوستی عمیق و تنفر از دشمنان ایران که به دو صورت متجلی است: یکی در شعرهای وطنی و طرفداری از خودی و شهدا و دیگری تبری از دشمن.