اين كتاب مجموعهاي است از مقالات متعدد كه در شناخت خانم "طاهره صفارزاده"، شاعر مترجم و دين پژوه ايراني، گردآوري شدهاند. در مقالات كتاب كه در چهار بخش با عنوان "زندگي و بالندگي"، "همزيستي باشعر"، "علم ترجمه و زبان علم" و "پژوهش در قرآن و دين" قرار گرفتهاند، شناختي از زندگي، آثار، انديشهها، خدمات، مبارزات و روحيات دكتر صفارزاده به دست داده ميشود. فصل اول و برخي مطالب ديگر فصول شامل گفت و گوهايي است كه خانم صفارزاده با نشريات مختلف انجام داده است. فصل دوم تا چهارم مقالاتي از خود ايشان و دربارهي ايشان را در بر ميگيرد. برخي از اين مقالات به وسيلهي كساني چون محمد حقوقي، علي محمد حقشناس، پگاه احمدي، محمدرضا عبدالملكيان، موسوي گرمارودي، سهيل محمودي، ضياءالدين ترابي، سينا ميرزايي، فرناز حائري، مسعود عليا، سيمين دانشور، فرخ حبيبي و ... نوشته شده است. برخي از مقالههايي كه به وسيلهي خانم صفارزاده نگارش يافتهاند نيز عبارتاند از: "علم ترجمه در خدمت قرآن شناسي"، "معيارهاي اصالت در حديث"، "دعاي جوشن كبير"، "پيشنياز سيره نويسي"، "توحيد نامهاي بينظير"، "آموزش زبان علم و ترجمهي تخصصي" و... . این کتاب در سال 1386 به کوشش محمدعلی رفیعی توسط نشر هنر بیداری در تهران منتشر شده است.
یکی از سازمانهای بین المللی که یونسکو در اجرای برنامه های تربیتی و علمی و فرهنگی خود از همکاری آن استفاده شایان می کند، سازمانی است بنام شورای بین المللی فلسفه و علوم انسانی که در سال 1949 میلادی در پاریس بنیاد شده است. شش سال بعد از آن تاریخ یعنی در سال 1344 شعبه یی از آن شوری بنام انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی بدستیاری کمیسیون ملی یونسکو در تهران تاسیس یافت و ریاست آن را آقای سیدحسن تقی زاده عهده دار شدند و این سمت را تا اواخر سال 1339 حفظ کردند. این سخنرانیها در مسائل مختلف فلسفه و علوم انسانی توسط کسانی ایراد شده و می شوند که درباره موضوع مربوط دارای مطالعات فراوان هستند و در واقع خلاصه و عصاره آن مطالعات را در مدتی کوتاه به معرض استفاده شنوندگان می گذارند و آنان را از مراجعه به کتب و رسالات متعددی که غالبا به آنها دسترسی هم ندارند بی نیاز می سازند.این مجموعه حاوی سخنرانیها و خطابه هایی است که متن آنها تا مهلت معین به دفتر انجمن واصل گردیده و به ترتیب تاریخی که ایراد شده اند بچاپ رسیده است. متن سخنرانیها و خطابه های دیگری که از این پس برسد به ضمیمه نتایج قابل استفاده ای که از مذاکرات و مباحثات جلسات رسمی انجمن ممکن است گرفته شود در نشریه های بعدی انجمن به چاپ خواهند رسید...
مجموعه حاضر (مکتب پروانه) بخش کوچکی از اشعار مرحوم محمدعلی متصدی زاده زرندی (عبقری) است که به مناسبت اولین سالگرد رحلت ایشان در سال 1374 انتشار یافت.
دیوان خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی آیینه تمامنمای فراز و نشیبهای یک ملت در یکی از حساسترین دورانهای تاریخ است. مصحح در مقدمه این کتاب، درباره ویژگیهای این تصحیح میگوید: اولا این تصحیح، از ذوق و سلیقه شخصی مصححان و تحریفهای کاتبان به دور است و میتوان آن را تا زمان حاضر، نزدیکترین نسخه به سرودههای حافظ دانست. نسخهبدلهای حافظ ـ یعنی تغییراتی که وی در اشعار خویش داده است ـ هر یک در جای خود آمده است. قرائتهای دیگری که دارای احتمال انتسابی تقریباً مساوی با متن است، درج شده و احتمال تغییر اسن نسخه با تحقیقات آینده را بسیار کاهش میدهد. غزلها و ابیاتی که بر اساس منابع دارای پشتوانه کافی نبودهاند، با علامت «*» مشخص شدهاند که یکی از زمینههای تحقیق آینده را مشخص میسازند. شماره غزلها و ابیات غزل و همچنین شماره ابیات قصیده، مثنوی، قطعه، رباعی و .... به گونهای درج شده که در بسیاری موراد قابل مراجعه و تحقیق به وسیله «فرهنگ واژهنمای حافظ» باشد. شرح مختصری بر نکات دشوار اشعار به عنوان توضیح در هر صفحه ارائه شده که پاسخگوی نیاز اولیه خوانندهای با اطلاعات متوسط است. فهرست سرودههای این نسخه بر اساس حرف آخر و سپس به ترتیب حرف اول در انتهای دیوان آمده است.