کتابخانه مجازی ادبیات

قصیده تائیه، بلندترین قصیده دعبل خزائی است که سبب شد تا دعبل، شهرتی عالم‌گیر را کسب نماید. تعداد ابیات این قصیده، ۱۲۳ بیت و به زبان عربی است. نام این شعر، علاوه بر قصیده تائیه، به مدارس الآیات یا تائیه دعبل شهره است. وی ۱۵ قصیده سروده است که یکی از قطعه شعرهای او با تاء شروع می شود

محمد مومن مشهدی که تفسیرش به نام خود وی مضبوط است از دانشمندان سده یازدهم هجری یعنی نیمه دوم عهد صفوی است. این تفسیر که تمام جزء سی‌ام قرآن را دربردارد. موافق با نصوص قرآن کریم و مطابق با اخبار و روایات وارده از اهل بیت عصمت و طهارت، تحقیق و تالیف شده است؛ و در آن دو جنبه نحوی و بیانی، و عرفان و تصوف بیش از وجوه دیگر جلب‌نظر می‌کند. در این تفسیر احوال مشایخ و بعض آثار منظوم آنها، در کنار قصص قرآن و آیات و روایات شریفه چنان به نظم نشسته‌اند که خواننده را خستگی نخواهد داد.