این کتاب «قطعه و قطعهسرایی در شعر فارسی» نام دارد و موضوع آن بررسی یکی از انواع مهم شعر فارسی یعنی «قطعه» است. مطالب کتاب در چهار بخش ارائه شده است. بخش اول به موضوعهای زیر اختصاص دارد: تعریف قطعه، موارد تفاوت و تشابه قطعه با قصیده و غزل، عوامل پدیدآمدن قطعه و گزینش آن توسط شاعران، سابقه تاریخی قطعه و قدیمترین قطعهسرایان و سرانجام اوج رواج قطعه و دوران افول آن. در بخش دوم موضوعات قطعه همراه با نمونههایی از چند شاعر بزرگ مطرح شده است. در بخش سوم سخن از مضامین ادواری قطعه به میان میآید و موضوعهای مهم آن در هر دوره از ادوار ادبی ایران بررسی شده است. در بخش پایانی کتاب هفت تن از بزرگترین شاعران قطعهسرای ایران و مضامین اشعار آنان به طور مفصل و مستوفی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است.
کتاب حاضر دارای سه بخش است. در بخش نخست پنج مقاله از احمد شاملو (خاش "تابوئی" در پایتخت عطش)؛ منوچهر هزارخانی (یادداشت هایی درباره خصوصیات یک فرهنگ دلال)؛ باقر مومنی (میرزای علوی)؛ علی اکبر اکبری (شرکت های تجاری و مساله عرضه سهام به مردم)؛ خسرو گلسرخی (فرهنگ پویا و فرهنگ مومیایی شده)؛ کار شده است. در بخش دوم با نام شعر شعرهایی از سیاوش کسرایی، شفیعی کدکنی، خسرو گلسرخی و .... آمده است و در قسمت آخر که قصه نام دارد به قصه هایی از احمد محمود، اصغر الهی، نسیم خاکسار و فریدون تنکابنی پرداخته است
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.