تیرانا نخستین بار در سالهای نخست دهه پنجاه منتشر شد تا مقدمهای بر مجموعه شعر استاد با نام «شراب خانگیِ ترسِ محتسب خورده» باشد. تیرانا نثر شاعرانهای است که به شعرِ منثور پهلو میزند. نام و نثر این کتاب، از جهتی یادآور رکسانای احمد شاملوست و گویا اوستا با نوشتن آن میخواسته تسلط خود را بر نثر شاعرانه و شعر منثور به رخ مدعیان بکشد. این اثر محصول توفانهای ذهنی نویسندهای است با تخیلی شگفت. مؤلف بیآنکه آداب و ترتیبی جسته باشد، اندیشهها و احساسات خود را در زمینههای مختلف، از فلسفه و ادبیات گرفته تا مسائل اجتماعی و... بر کاغذ آورده است. نثر تیرانا غالبا تحت تاثیر متون کهن فارسی به ویژه تاریخ بیهقی است. تیرانا به یک معنی، حسبِ حال مهرداد اوستا و شرح اندیشهها، دغدغهها و دلمشغولیهای اوست. بخشهایی از کتاب که به شرح سوانح زندگانی مؤلف میپردازد، بسیار خواندنی است.
در این مجموعه نخست مختصری از شرح حال حاج شیخ عبدالسلام تربتی بیان شده سپس گزیده ای از سروده های مولف در موضوعات مختلف اجتماعی عرفانی و مذهبی فراهم آمده است
این کتاب را انجمن فارغ التحصیلان مدرسه آمریکایی برای آگاهی بیشتر علاقمندان به خدمت و زندگی میس جین الیزابت دولیتل در طول اقامت پنجاه ساله اش در ایران منتشر کرده است.
ضرورت تحقیق در دستور زبان برا ی محققان، صرف نظر از بیگانه ای که میخواهد پارسی بیاموزد این است که هدف محقق صرفا آگاهی است به تحول زبان و راه یافتن به طریقی که چگونه زبان را برای بیان اغراض و اندیشه های نو آیین می توان غنا بخشید و چسان بر دامنه زبان میتوان در هر زمان به مقتضای اوع نیاز افزود و آنرا آرایش و آمادگی داد، بی اینکه زبان را در معرض تباهی و تاثیر استیلای بیگانه قرار داده باشند. برای این کار لازم است که نخست ویژگیهای زبان را از نظر غنا و گسترش و نیز خصوصیات آنرا از نظر ایجاد ترکیب های نو آیین پیدا کرد و آمده در مقابله زبانهایی ساخت که همراه با تمدن عالم گیر می شوند. این تحقیق در وهله اول دریافت همان خاصیت شگفت انگیزی است که پارسی را با وجود گذشت قرنها، در مقابله با هر زبانی دیگر پیروز ساخته است.....
داستان آرش که در شاهنامه نیامده، اما در «اوستا» به اختصار محفوظ مانده بوده است و معرفی جداگانه آن توسط احسان یارشاطر از بهترین نمونههایی است که جانفشانی مردی پاکنهاد میتواند زندگی تباهشده ملتی را از نو جان بخشد. این داستان در این کتاب به نظم درآمده است. حماسه آرش منظومه ای بلند در قالب چهار پاره و در بحر هزج و در پاسخ به منظومه آرش کمانگیر سیاوش کسرایی توسط مرحوم مهرداد اوستا سروده شده است.