این کتاب موسوم به "خطای نامه" یا "خطائی نامه"، حاوی اطلاعات تاریخی مبادلات مدنی و فرهنگی ایران و چین، تالیف سیدعلی اکبر خطائی است که در زمان سلطان سلیم بن بایزید عثمانی و به نام او نوشته شده است. خطائی که همراه با دوازده تن دیگر در طی حدود صد روز به سیاحت سرزمین چین مشغول بوده است، در این کتاب به شرح مشاهدات سفر خویش میپردازد. خطاینامه پس از نوشته غیاث الدین، مهمترین ماخذ فارسی درباره کشور چین است که در سال 922 هجری تالیف گشته است. علی اکبر خطائی که اطلاع دقیقی درخصوص وی بدست نیامده است، اطلاعات سودمند و مغتنمی از چین اوائل قرن دهم هجری در اختیار خوانندگان قرار میدهد. ترجمه ترکی این اثر که با نسخه فارسی تفاوتهایی دارد، درعهد سلطان مراد انجام پذیرفته و به "قانوننامه چین و خطا" موسوم است که در پیوست اول کتاب آورده شده است. همچنین سفرنامه غیاثالدین نقاش به چین نیز در پیوست آورده شده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
کتاب موسوم به "خطای نامه" و یا "خطائی نامه" ، حاوی اطلاعات تاریخی مبادلات مدنی و فرهنگی ایران و چین، تالیف سید علی اکبر خطائی است که در زمان سلطان سلیم بن بایزید عثمانی و به نام او نوشته شده است. خطائی که همراه با دوازده تن دیگر در طی حدود صد روز به سیاحت سرزمین چین مشغول بوده است، در این کتاب به شرح مشاهدات سفر خویش می پردازد. خطای نامه پس از نوشته غیاث الدین، مهمترین ماخذ فارسی درباره کشور چین است که در سال 922 هجری تالیف گشته است. علی اکبر خطائی که اطلاع دقیقی درخصوص وی بدست نیامده است، اطلاعات سودمند و مغتنمی از چین اوائل قرن دهم هجری در اختیار خوانندگان قرار می دهد. ترجمه ترکی این اثر که با نسخه فارسی تفاوتهایی دارد، درعهد سلطان مراد انجام پذیرفته و به "قانون نامه چین و خطا" موسوم است. کتاب پیش رو به کوشش ایرج افشار و بر اساس نسخه دارالکتب و الوثائق القومیه قاهره تدوین شده است. مرحوم افشار به لحاظ طرز بیان و سبک تحریر، علی اکبر خطائی را از مردم ماوراء النهر دانسته است.