از دید تصحیح علمی و انتقادی متون، شاهنامه تنها به عنوان اثری از فردوسی شاعر قرن چهارم مطرح است. این حوزه میکوشد با استناد به مواد و منابع و به یاری اسلوب و قواعد و شیوه استدلال خرد ویژهاش، نزدیکترین متن شاهنامه به بیان شاعر را از میان دخل و تصرف کاتبان نسخهها و خوانندگان شاهنامه در ادوار مختلف، تشخیص داده و ارائه دهد. مراحل کار تصحیح شاهنامه فردوسی که حاصل تجارب چندساله استاد مینوی و همکاران ایشان در بنیاد شاهنامه فردوسی است، از ؛از تصحیح تا چاپ و نشر متن مصحح، از مراحل زیر تشکیل شده است: استنساخ نسخه اساس، بازخوانی دستنویس نسخه اساس با اصل نسخه، مقابله دستنویس نسخه اساس با نسخهبدلها، بازخوانی ضبط اختلافهای هر نسخه با نسخه اساس، تلفیق اختلاف ضبط نسخه بدلها با نسخه اساس، بازخوانی و کنترل ضبط اختلافهای تلفیق شده مجموعه نسخ با نسخه اساس و .... .سیاوش شهزاده ایرانی پسر کاووس پادشاه ایران است که در این کتاب مراحل مختلف کار تصحیح انتقادی آن از روی نسخههایی انجام شده است.
این مجموعه شامل تمام شاهنامه است که برای راحتی خوانندگان جوان که به تاریخ و تمدن کشور خود علاقه دارند و می خواهند با شاهنامه آشنا شوند، به نثر ساده برگردانده شده و در سه بخش شامل: 1. بخش اساطیر 2. بخش پهلوانی 3. بخش تاریخی تنظیم شده است. بخش اساطیر از پادشاهی کیومرث شروع شده و تا مرگ فریدون ادامه دارد. بخش پهلوانی از پادشاهی منوچهر و ظهور خاندان سام شروع می شود و تا مرگ رستم و فرزندش فرامرز ادامه دارد و بخش تاریخی که با پادشاهی بهمن فرزند اسفندیار شروع شده تا مرگ یزدگرد و تسلط عربها بر ایران ادامه می یابد.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
داستان شورانگیز و پرماجرای بیژن و منیژه یکی از جالب ترین بخش های شاهنامه است. درباره این داستان، اغلب اساتید و پژوهندگانی که در احوال فردوسی و شاهنامه، به تحقیق برخاسته اند، عقیده دارند که این داستان، مجزا و جدا از قصص شاهنامه است و فردوسی قبل از به نظر کشیدن دیگر داستان های شاهنامه، بیژن و منیژه را به نظم درآورده و این به دوران جوانی است. بیژن و منیژه یکی از داستانهای آشنای شاهنامه، کتاب حماسی ایرانیان است. این داستان روایت عشق بیژن پسر گیو و منیژه دختر افراسیاب است...
داستان بیژن و منیژه یکی از داستانهای آشنای شاهنامه، کتاب حماسی ایرانیان است. این داستان روایت عشق بیژن پسر گیو و منیژه دختر افراسیاب است. درباره این داستان اغلب اساتید و پژوهندگانی که در احوال فردوسی و شاهنامه، به تحقیق پرداخته اند، عقیده دارند که این داستان مجزا و جدا از قصص شاهنامه است و فردوسی قبل از به نظم کشیدن دیگر داستانهای شاهنامه بیژن و منیژه را به نظم درآورده و این به دوران جوانی است. به هر تقدیر داستان بیژن و منیژه چه از قصه های منظوم اولیه فردوسی باشد و چه مجزا یا پیوسته به دیگر داستان های شاهنامه از لحاظ یافت و پرداخت داستانی، فراز و فرود حوادث، شخصیت پردازی و بیان احساسات و عواطف و شخصیت های قصه، از قالب و محتوایی غنی برخوردار است...