کمالالدین وحشی بافقی از شاعران مشهور قرن دهم هجری است که به روایتی در سال 939 قمری یعنی در اواخر پادشاهی اسماعیل اول صفوی در بخش بافق به دنیا آمد. او مردی وارسته و افتاده و مانند سایر سخنوران به خودستایی نپرداخته و هیچگاه خود را همتای شاعران بزرگ به شمار نیاورده است. با آنکه قصاید وحشی در مقام مقایسه با قصاید پیشینیان برابری نمیکند؛ ولی غزلهایش بسیار لطیف و زیباست. بیشتر شهرت وی به سبب ترکیببند «شرح پریشانی» است که در زبان فارسی مورد توجه عام و خاص است. او در سال 991 از جهان رخت بربست و به سرای دیگر شتافت. در این کتاب چند غزل و قطعه و ترکیببند از وحشی بافقی آورده شده تا علاقمندان با وحشی و عشق پاک و اشعار نغز او آشنایی بیشتری پیدا کنند.
کتاب گل سرسبد مشحون از برگزیده اشعاری است که شاعران بلند آوازه ایران در طول چهارده قرن درباره عظمت مقام امیرالمومنین (ع) سروده اند و بر ارباب دانش و خرد پوشیده نیست که تدوین چنین کتابی صرف وقت بسیار می خواهد و مخصوصا به آقای علی اکبر خان پیروی شاعر آل محمد به مناسبت این توفیق باید تبریک گفت که دیوان ده ها و شاید بیش از صد شاعر توانا را از قرنهای گذشته تا عصر حاضر از روی شوق و حوصله و پشتکار مطالعه کرده و از میان آنها بهترین اشعار را در پیرامون مقام و مرتبت امیرالمومنین برگزیده اند و این اقدام به اعتقاد نویسنده این سطور براستی یک ابتکار شاعرانه است که چنین همتی تا به حال از کسی دیده نشده است و اگر هم شده باشد مسلما به این پایه و مایه نیست...
سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.
وحشی بافقی که دوران زندگانی او مقارن با روزگار سلطنت شاه طهماسب صفوی بوده است، بیگمان یکی از برجستهترین شاعران سده دهم هجری ایران است. در دورانی که او به سرودن شعر آغاز کرده بود، دیرگاهی بود که چراغ ادب فارسی رو به خاموشی نهاده و به انحطاط میرفت و این آفت میراث حملات چنگیزخان و تیموریان ستمکار و بازماندگان آنان به این سرزمین پهناور بود. از وحشی بافقی اقسام مختلف شعر از قصیده و غزل و قطعه و رباعی و ترکیببند و ترجیعبند و مثنوی باقی مانده و اشعار وی از شاهکارهای سرایندگان سده دهم هجری به شمار میرود.
وحشی بافقی از سخنوران نامدار قرن دهم هجری است؛ اما چنانکه باید مقام ادبی او در تاریخ ادبیات فارسی معین و محقق نشده است. وحشی آثاری را که از خود به یادگار گذاشته، عبارتند از: دیوان غزلیات، قصاید، خلد برین، فرهاد و شیرین، ناظر و منظور، رباعیات و .... . فرهاد و شیرین را در اواخر عمر نظم کرده و قبل از اتمام شاعر رهسپار آخرت شده است. در این کتاب دیوان اشعار او و منظومههایش آورده شده است.