ملکالشعراء بهار سخنوری و شاعری را از سن هجدهسالگی که پدر سایه از او برگرفت، رسما شروع کرد و تا سن 66 سالگی که خود از جهان چشم پوشید، با داشتن مشال مختلف فرهنگی و سیاسی، چیز نوشت و شعر گفت و در این مدت نزدیک به پنجاه سال آثار و اشعاری به سبک و به معانی گوناگون از او باقی ماند که قسمت اعظم آثار نظمی او قصاید و سپس مثنویات است که با قطعه و غزل و رباعی و تصنیفها به متجاوز از سی هزار بیت تخمین میشود. جلد اول دیوان او مشتمل بر قصاید، مسمطات، ترکیببند و ترجیعبندهاست و جلد دوم مشتمل بر مثنویات، غزلیات، قطعات، رباعیات، دوبیتیها، ملحقات، مطایبات، اشعار بلهجههای مشهدی و تصنیفها میباشد.
برای ترجمه اشعار، شعرها به تمامی از متن اصلی آنها به زبان آلمانی به فارسی برگردانده شده است. شیوه مترجم بدانگونه بوده است که جوهر کلام شاعر در قالب شعر فارسی ریخته شود. و این او را ناگزیر کرده که ضمن وفاداری به متن اصلی تغییراتی را متناسب با شعر فارسی بپذیرد. زیرا اگر شعر شاعران غیرفارسی را عینا واژه به واژه به فارسی برگردانیم چیزی خواهد شد خشک و چه بسا که زیبایی کلام شاعر و گاه حتی خود مفهوم نیز در ترجمه رنگ خواهد باخت...
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب شامل ترجمههایی است که زندهیاد ملکالشعرای بهار انجام داده بوده است. بخشی از این ترجمهها در زمان حیات ایشان منتشر شده و بخشی دیگر که چاپ نشده بوده است، در این کتاب گردآوری شده است. عناوین برخی از این نوشتارها به این ترتیب است: شعر پهلوی، گزارش شترنگ و نهادن وینرد شیر، ارمغان بهار، داروی خرسندی، یادگار زریران یا شاهنامه گشتاسپ، سرود کرکوی، یک قصیده پهلوی و .... .
این کتاب دستور زبان فارسی که توسط پنج تن از استادان زبان و ادب فارسی و برای دانشآموزان سالهای اول و دوم دبیرستان منتشر شده، دربرگیرنده مختصری درباره دستور زبان فارسی است. از جمله موضوعاتی که در این کتاب بدان پرداخته شده، عبارتند از: اقسام زبان فارسی، دستور فارسی و حروف هجا، انواع اسم، حالات اسم، انواع فعل و .... .