میرزا حیدرعلی فرزند میرزاجعفر متخلص به «حاجب» (1271 ـ 1334 هـ.ق) مانند بیشتر شاعران، ریزهخوار ادب حافظ بوده و توجه خاصی به آن مرد الهی روشنضمیر داشته و بیشتر غزلهای خود را به اقتفای غزلهای او سروده است. در این کتاب افزون بر دیوان حاجب شیرازی، ترجیعبند «عشقنامه» اثر حکیم ابوالقاسم امری نیز آورده شده است. شاعر در این ترجیعبند، در توضیح «نقطه عشق» با یک رشته مباحث علمی و فلسفی ثابت کرده که «نقطه عشق» تنها وجود اقدس مولی الموحدین علی (ع) است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.